Η ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑ

Η ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑ

Σήμερα έφυγε ο Λάκης Εφραίμογλου που αφιέρωσε ένα μέρος της ζωής του στον πολιτισμό ως σύγχρονος μαικήνας όπως τον αντιλαμβανόταν ένας επιχειρηματίας του είδους. Αγωνίσθηκε για τη σύνθεση της ιστορίας, της τεχνολογίας και της μνήμης. Διερωτάται κανείς αν μέσω αυτών κέρδισε την προσωπική διάρκεια που ονειρεύτηκε όταν κατάλαβε ότι το χρήμα δεν αρκεί για την αθανασία. Πράγματι ο λόγος για τον πολιτισμό δεν αποτελεί παρά λόγο για την αθανασία.

Ο άνθρωπος αυτό αποτέλεσε για τη γράφουσα το έναυσμα της επαγγελματικής της καριέρας και της επέτρεψε εν τέλει να πληρώσει το επιστημονικό της ενδιαφέρον για τον πολιτισμό.

Η ίδια τον αντιλήφθηκε μέσω της δικής της επιστήμης και κατανόησε ότι η διάρκεια που έκαστος ονειρεύεται μέσω του πολιτισμού αποτελεί φαινάκη. Ο πολιτισμός διαρκεί εν τέλει συγκυριακά ανάλογα με τις ιστορικές επιλογές και όσοι τον διηγούνται διαρκούν όσο ο τελευταίος άνθρωπος που τους αγάπησε ή όσο επιβιώνει αυτών ο σκύλος τους. Παρόλα αυτά η συγκυρία επιτρέπει ένα μικρό αφιέρωμα στο πολιτιστικό περιβάλλον και το πολιτιστικό αγαθό που αναγκαστικά σήμερα αφιερώνεται στο Λάκη Εφραίμογλου.

Η αναζήτηση και ο προβληματισμός για την έννομη προστασία των πολιτιστικών αγαθών συνδέεται με τον εννοιολογικό προσδιορισμό τους ο οποίος περνά αναγκαία μέσα από αυτόν του πολιτισμού, όπως γίνεται αντιληπτός ως έννοια σήμερα.

Λάκη καλό ταξείδι!!