19 Apr το κουτί
στις αρχές της δεκαετίας του 1990 δούλευα σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο το οποίο αγαπούσε “τα κουτιά”. Ήξερες ότι κατά καιρούς χτυπούσε η πόρτα και εμφανιζόταν ο κύριος με το μικρό κουτί που τα περιείχε όλα: σφραγίδες, ονόματα, νομιμοποιήσεις: μια εταιρία έτοιμη σε λίγες ώρες μέσα πίσω από την οποία έκρυβες όποιον ήθελε η ψυχή σου.
- Αγορές ακινήτων? ζητούσαμε ένα κουτί
- Νέα εταιρία? άλλο κουτί
- Επιχειρηματικοί έρωτες και πάθη? άλλο κουτί
- Κληρονομική διαδοχή αντίθετη με τον Αστικό Κώδικα? κουτί φυσικά
- Εισοδήματα που έπρεπε να επενδυθούν και να μην φορολογηθούν? κουτί, κουτί
- Διαθήκες και γκρίνια για πολλούς φόρους? μα φυσικά κουτί
- Συνερασίες που αντιβαίνουν στον ανταγωνισμό? κουτί και παρακουτί…
Ετσι το κουτί συμπλήρωνε τη ζωή μας και ερχόταν πάντα στην ώρα του.
Εγώ κουτί δεν ήξερα να φτιάχνω ή να ζητώ. Δεν μου πολυάρεσε κιόλας. Μου θύμιζε τα οστεοφυλάκια που έβαζες τα οστά μετά την εκταφή. Γρουσούζικο πράγμα. Με την αφέλεια της ηλικίας σκεπτόμουν ότι δεν μπορείς να το εμπιστευθείς και πολύ. Οτι όλοι αυτοί οι ανώνυμοι εκπρόσωποι του αληθινού δικαιούχου μπορεί να οδηγήσουν τα πράγματα σε μπελάδες. Και αν δεν δουλέψει? Αν η εφορεία θεωρήσει ότι υπάρχει απάτη? αν … Γελούσαν οι πρεσβύτεροι συνάδελφοι.
Αργότερα αρκετοί πελάτες μου ζήτησαν “κουτιά” ή με ρώτησαν την άποψή μου. Με προφανή συνεχιζόμενη αφέλεια κατακεραύνωνα “τα κουτιά” αναλογιζόμενη ότι άλλος ένας πελάτης έφυγε με ελαφρά πηδηματάκια.
Η αλήθεια είναι ότι άδικα δυσαρέστησα ακόμη και έναν καλό μου κουμπάρο που έστεργε στα “κουτιά”. Αδικα φόβησα έναν αγαπητό πελάτη που σε “κουτί” έβαλε το καινούργια του σπίτι στο Ψυχικό. Κανείς ποτέ δεν ενοχλήθηκε για τα “κουτιά” που σκάρωσε ούτε αμφισβήτησε την παντοδυναμία του κοινού τόπου.
Και τώρα που οι offshore προβληματίζουν αυτό οφείλεται σε ξένους δάκτυλους που όπως πολλά δημοσιεύματα μας λένε ενεργούν υπέρ του Ντελαγουέρ και εναντίον των Cayman, του Παναμά κλπ.
Για μένα πάντα “το κουτί” διατηρεί μία μεταφυσική απαξία πάντως. Σε καλό να μου βγει! Θεωρώ μετ’επιτάσεως ότι ο νόμος αφορά τον τόπο όπου δρα έκαστο υποκείμενο, το χώρο που στήνει το βιο του και τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει. Σπίτι στο Ψυχικό? φόρο στην Ελλάδα, κηπουρό με ΙΚΑ κλπ. Διαφθορά στο Καζακστάν? χρήμα Καζακστάν! κλπ. Αν για ότι ζούμε και πράττουμε, καλό ή κακό αδιάφορο, οι συνέπειες είναι “αλλού” στον τόπο που βρίσκεται το “κουτί” ας πούμε ο βίος και η πολιτείας μας άπτεται των ψευδαισθήσεων. Μένουμε βέβαια στο Ψυχικό αλλά το σπίτι ανήκει στο “κουτί”, ερωτοτροπούμε με την δίμετρη Ρωσίδα αλλά η σχέση εμπεδώνεται στο “κουτί” και όχι στο κρεββάτι.
Παρά τα χρόνια που πέρασαν θεωρώ ότι κάθε χωριάτης που κληρονομάει τον πατέρα του και δείχνει το χωραφάκι που του έμεινε πονώντας από τον ΕΝΦΙΑ και τους φόρους κληρονομίας με τρόπο απίστευτο, είναι πιό τυχερός από τον κοσμοπολίτη που κληρονομά “κουτί” έστω και αν αυτό κάνει φθηνότερη την μετάβαση της περιουσίας του. Είναι δικό μου! δηλώνει όταν πληρώνει το φόρο του και το δείχνει στον διπλανό. Κατέβαλλα το τίμημα του να ανήκω σε έναν τόπο και να συμμετέχω στο σύστημα διανεμητικής δικαιοσύνης που επέλεξα ως ψηφοφόρος. Ο άλλος, ο κοσμοπολίτης, απλά δεν έζησε ποτέ. Δεν χάρηκε τους πίνακες που συνέλλεξε γιατί τους είχε το “κουτί”. Δεν καμάρωσε το παιδί του ως διάδοχο του “θρόνου” που του αναλογεί στη ζωή γιατί όλα τα ήλεγχε και τα ήξερα το “κουτί”. Και “το κουτί” αξιώνει σιγή και προσοχή. Αξιώνει συμμετοχή, συμπαιγνία και ανηθικότητα αφού αν και είσαι εδώ είσαι αλλού και συμμετέχεις στους κανόνες ενός “αλλού” που δεν είναι ο αληθινός σου βίος. Ακριβώς όπως το “κουτί” που με αγρίευε τα πρώτα χρόνια που έμαθα για τα κουτιά των έξυπνων συμπολιτών μου: οστεοφυλάκιο.
Ξέρω ότι το να ηθικολογεί κανείς φαίνετε ίσως εκτός μόδας. Σε αυτά τα θέματα θα σου πει κάποιος δεν υπάρχει βάθος και κρίση. Υπάρχει μόνον βούληση να κρύβεσαι και να γλυτώνεις δυσάρεστες συνέπειες. Ομως ότι γίνεται στα κρυφά έχει το τίμημά του. Λίγη περισσότερη αδρεναλίνη στην αρχή και μετά αγωνία και φόβος. Μετά εκβιασμός.
Ολη η Ευρώπη βιώνει αυτό τον καιρό τον εκβιασμό των αποκαλύψεων των Panama Papers. Ολος ο κόσμος. Μόνο και μόνον γιατί κάποιοι ικανοί και γνώστες τους σύστησαν ανέξοδα να πάρουν ένα “κουτί”. Και να κρύψουν εκεί μέσα ότι έπρεπε να κρυφθεί, να κρύψουν την αληθινή τους ζωή και τις αξίες. Οποια ζωή έχουν και αν τη ζουν!