οι διατροφικές απαγορεύσεις και η μέρα των ζώων

οι διατροφικές απαγορεύσεις και η μέρα των ζώων

κάθε πολιτισμός έχει νόμους που αφορούν σε διατροφικές απαγορεύσεις σε σχέση με τα ζωντανά όντα. από αυτές άλλες έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα, άλλες πάλι όχι. Αλλοι δεν τρώνε τις αγελάδες, άλλοι το χοιρινό, άλλοι σιχαίνονται τις κατσαρίδες, άλλοι δεν τρώνε κρέας συγκεκριμένες μέρες που νηστεύουν, άλλοι είναι χορτοφάγοι. Τα διατροφικά ταμπού σίγουρα σημαίνουν πολλά για τη σχέση του ανθρώπου με τα ζώα αλλά και για τη σχέση αυτή με την απαγόρευση και το νόμο. Αν ο νόμος είναι ένα πρωταρχικό ΜΗ το δίχως άλλο τούτο έχει ακουσθεί από κάθε παιδάκι που βάζει κάτι τρόφιμο στο στόμα. Η εξάπλωση της χορτοφαγίας μάλιστα που γίνεται μόδα των περισσότερο μορφωμένων δυτικών αποτελεί ένδειξη συμφιλίωσης του ανθρώπου με τη φύση όταν πιά η σχέση του με αυτήν έχει διαρραγεί.

σήμερα είναι η μέρα των ζώων. ως σκύλος δεν μπορώ να πω ότι ξέρω πολλά για τα ζώα γιατί έζησα σαν άνθρωπος και έφυγα σαν άνθρωπος. Μου απαγορεύθηκαν μόνον οι φόλες και έτρωγα ότι μου έδιναν αν και λάτρευα τα μεγάλα κόκκαλα. Ξέρω πιά ότι ο νόμος ξεκινά από ένα ΜΗ σε φαγητό στη ζωή του ανθρώπου και καταλήγει σε πολλά ΜΗ που άλλοι τα ακούνε και άλλοι όχι.

ως δικηγορόσκυλος λοιπόν ξέρω ότι η σχέση του ζώου με το νόμο είναι μεγάλη και πρέπει να την προσέχουν οι άνθρωποι. επίσης ξέρω ότι ο παράδεισος όπου τώρα βρίσκομαι, είναι μια συλλογική φαντασίωση των ανθρώπων γεμάτη ζώα και φυτά. μήπως η ζωή είναι λοιπόν ένα ΜΗ σε ζώα και η άλλη ζωή ένα ΝΑΙ σε όλα τα ζώα?

εύχομαι χρόνια πολλά σε κάθε ζωντανό και ιδίως στους ανθρώπους που για μένα είναι ζώα όπως εγώ γι’ αυτούς υπήρξα άνθρωπος.