22 Nov Νέος Δικηγόρος : Εφιάλτης στο δρόμο με τις Λεύκες ή υπάρχουν προοπτικές για να πραγματοποιηθούν τα όνειρά μας ;
σκέψεις της Πετρούλας Μανδηλαρά νέας μα πολύ νέας δικηγόρου. την ακούμε προσεκτικά!
Αφού έχεις περάσει το Γολγοθά των Πανελληνίων, έχεις καταφέρει να εισέλθεις στη σχολή της επιθυμίας σου, τη Νομική, και μετά κόπων, βασάνων και πολύ διαβάσματος φτάνει η ώρα του πολυπόθητου πτυχίου. Ναι, τα κατάφερες. Τελείωσες τη Νομική, κι ας σου φάνηκε βουνό όταν μπήκες και ας άκουγες πόσο δύσκολη Σχολή είναι και πόσο θα αργήσεις να τελειώσεις και άλλα απαισιόδοξα.
Τώρα ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά σου και χιλιάδες, τολμώ να πω, όνειρα κατακλύζουν το μυαλό σου και έχεις τόση θέληση και όρεξη να κάνεις κι αυτό το μεταπτυχιακό κι εκείνο και να πας σε αυτό το συνέδριο και να παρακολουθήσεις και αυτό το σεμινάριο και να γίνεις ασκούμενος και μετέπειτα δικηγόρος σε ένα μεγάλο γραφείο, πιστεύοντας ότι θα μοιάζει λίγο με αυτά που βλέπουμε σε αμερικανικές σειρές. Τα όνειρα δεν έχουν σταματημό, όμως η ζοφερή πραγματικότητα σε προσγειώνει ανώμαλα στη δικηγορία στην Ελλάδα της κρίσης.
Η δικηγορία στην Ελλάδα της κρίσης, για το νέο δικηγόρο και τον ασκούμενο, που τώρα κάνει τα πρώτα βήματά του δειλά δειλά στην επαγγελματική του ζωή, αλλά και για τους λίγο πιο έμπειρους δικηγόρους, περιλαμβάνει ατελείωτες ώρες στις ουρές στα Δικαστήρια για να καταθέσει ένα δικόγραφο ή να πάρει ένα πιστοποιητικό ή ουρές σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες πχ Δ.Ο.Υ. κλπ. Όταν, δε, πλησιάζουν οι εορτές Χριστουγέννων ή Πάσχα και ξεκινούν οι άδειες των διοικητικών υπαλλήλων, πολλά MB να έχεις, αγαπητέ συνάδελφε συνοδοιπόρε, για να σε συντροφεύει το ραδιόφωνο στην ατελείωτη αναμονή ή μπορείς πολύ εύκολα να ξεκινήσεις κουβεντούλα χαλαρή για την καθημερινότητά και όχι μόνο. Όταν τελειώσεις όλες αυτές τις εξωτερικές δουλειές σε περιμένει το τηλέφωνο στο γραφείο, που χτυπά αλύπητα, για να καθησυχάσεις, ως δεινός ψυχολόγος, τους πελάτες που, πάντα, είναι αγχωμένοι, γιατί δεν έχουν παρευρεθεί σε άλλα δικαστήρια και φοβούνται ή για να απαντήσεις σε χιλιοειπωμένες και χιλιοαπαντημένες ερωτήσεις. Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει από την καθημερινότητά σου το γράψιμο και η προετοιμασία των δικαστηρίων της εβδομάδας.
Ανάμεσα, λοιπόν, σε δικογραφίες, βιβλία, υπολογιστή και τηλέφωνα που χτυπούν μανιωδώς, καταλήγεις να αναρωτιέσαι αν διάλεξες το σωστό επάγγελμα, αν αυτό είχες ονειρευτεί τελειώνοντας τη Σχολή, αν αμείβεσαι για όλη αυτή την καθημερινή τρέλα και την προσπάθειά σου και αν τελικά με αυτές τις συνθήκες θα συνεχίσεις να είσαι δικηγόρος μέχρι να αποσυρθείς στα γεράματα. Δύσκολο να πει κάποιος ότι δεν πέρασαν έστω και μια στιγμή ή μια μέρα από το μυαλό του αυτά τα ερωτήματα. Σίγουρα επί του παρόντος η δικηγορία έχει απαξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών και έχει χάσει τη στιβαρότητα και την αίγλη που διέθετε, η οποία φυσικά δε σημαίνει ότι αντιστοιχούσε σε συγκεκριμένη οικονομική επιφάνεια. Ωστόσο, αυτό που αναμφίβολα θα σου δείξει ότι πήρες το σωστό δρόμο και πρέπει να συνεχίσεις να παλεύεις για το καλύτερο είναι όταν παρά την κούραση, τα νεύρα από κάτι που δεν πήγε καλά, το στρες, καταλήξεις αργά το βράδυ στο σπίτι να πεις «Αύριο έχω πάλι να πάω στα Δικαστήρια» με μια λαχτάρα και προσμονή σαν να πηγαίνεις για πρώτη φορά ή σαν να μην έχεις συναντήσει ποτέ δυσκολίες στην επαγγελματική σου ζωή και καθημερινότητα.
Εύλογα, βέβαια, θα αναρωτηθείς μα είναι δυνατόν να έχω τέτοια λαχτάρα όταν οι συνθήκες εργασίας είναι κακές σε πολλές περιπτώσεις, όταν η αμοιβή είναι ένα είδος χαρτζιλικιού που μετά βίας καλύπτει πάγιες μηνιαίες ανάγκες, όταν δε μπορώ να βρω τη θέση εργασίας που ονειρευόμουν γιατί είναι λίγες οι θέσεις εργασίες και στέλνουν πολλοί υποψήφιοι βιογραφικά, που έχουν πολλά προσόντα, είναι δηλαδή σε άπταιστα ελληνικά over-qualified, όταν χάνω στιγμές από τον προσωπικό χρόνο και τα αγαπημένα μου πρόσωπα για να ετοιμάσω μια υπόθεση;; Κι όμως είναι δυνατόν θα σας πω. Όταν προσπαθείς πολύ και αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν είναι απαραίτητο ούτε να προέρχεσαι από οικογένεια δικηγόρων ούτε να έχεις παντού γνωριμίες, για να κατακτήσεις τα όνειρά σου. Σίγουρα ο δρόμος θα είναι δύσκολος , ανηφορικός και πολλές φορές θα σκεφτείς να τα παρατήσεις, όμως σε κάθε μικρή ή μεγάλη «νίκη» και σε κάθε καλό λόγο που θα λαμβάνεις για το ήθος σου και τον τρόπο που ασκείς τη δικηγορία από μεγαλύτερο ή συνομήλικο συνάδελφο και σε κάθε πράξη ευγνωμοσύνης από τον εντολέα σου θα νιώσεις ότι άξιζε τον κόπο η δυσκολία, αλλά και αυτή τη λαχτάρα για να πας την επόμενη μέρα στις καθημερινές σου δραστηριότητες.
Ο κόσμος, σίγουρα αλλάζει και μαζί με αυτόν αλλάζει και η πραγματικότητα και η καθημερινότητα της δικηγορίας, όμως υπάρχουν διέξοδοι σε τωρινά φαινομενικά αδιέξοδα και λύσεις που θα δώσουν τη χαμένη καταξίωση στο επάγγελμά μας. Ο νέος δικηγόρος, λοιπόν, που ενημερώνεται για όσα συμβαίνουν γύρω του, που προσπαθεί να γίνει κάθε μέρα καλύτερος στη δουλειά του, που δε σταματάει να ονειρεύεται και να προσπαθεί να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του, αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρει. Καθένας από μας μπορεί να αλλάξει πράγματα στην καθημερινότητά μας με το να δείχνει εμπράκτως την αλληλεγγύη του στο νέο και όχι μόνο συνάδελφο και με το να προτείνει αλλαγές για την καλυτέρευση του επαγγέλματός μας, όταν του δίνετε το κατάλληλο βήμα ή βρίσκοντάς το, ακόμα και, ο ίδιος.
Άλλωστε ενεργοί πολίτες είναι οι ενημερωμένοι πολίτες και μόνο όσοι δεν προσπαθούν δε θα αποτύχουν ποτέ.
