- 11/9/2015

Ιστορική εξέλιξη

Τα Mεταλλεία Κασσάνδρας βρίσκονται στην ΒΑ Χαλκιδική, σε μία ευρύτερη περιοχή συνολικής έκτασης 200 Km2 μεταξύ Ολυμπιάδας, Στανού, Μ. Παναγίας και Ιερισσού. Τα Μεταλλεία Κασσάνδρας περιλαμβάνουν τα κοιτάσματα θειούχων βασικών και πολύτιμων μετάλλων Ολυμπιάδας, Μαντέμ Λάκκος, Μαύρες Πέτρες, τα κοιτάσματα μαγγανίου - χρυσού της Πιάβιτσας και Βαρβάρας και το κοίτασμα χαλκού - χρυσού των Σκουριών, Μ. Παναγίας.
Τα μεταλλεία χρυσού, αργύρου, μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού και μαγγανίου της βόρειας Χαλκιδικής (Στρατώνι και Ολυμπιάδα) αποτέλεσαν τον κυρίαρχο χρηματοδότη του μακεδονικού βασιλείου και των εκστρατειών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην περιοχή σώζονται περισσότερα από 300 πηγάδια και περίπου 200.000 m3 αρχαίων μεταλλουργικών απορριμμάτων, των κοινών «σκουριών» από την εκκαμίνευση των μεταλλευμάτων. Με βάση ιστορικές πηγές και τα αποτελέσματα άμεσων και έμμεσων αναλύσεων και προσδιορισμών που έχουν γίνει στις παραπάνω σκουριές η έναρξη της δραστηριότητας εντοπίζεται στις αρχές της κλασσικής αρχαιότητας.
Η μεταλλευτική δραστηριότητα συνεχίζεται μέχρι τη ρωμαϊκή περίοδο. Η κατάκτηση όμως των πλούσιων ορυχείων χρυσού και αργύρου της Ισπανίας από τους Ρωμαίους έχει ως αποτέλεσμα να περιέλθουν τα μεταλλεία της ΒΑ Χαλκιδικής για μεγάλο διάστημα σε μαρασμό.
Η εκμετάλλευση των μεταλλείων ξαναρχίζει κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Μεταλλευτικό κέντρο της περιοχής την περίοδο αυτή είναι τα «Σιδηροκαύσια» (κοινώς Σιδερόκαψα), τότε ονομασία της περιοχής βόρεια από τον Ίσβορο, η σημερινή Στρατονίκη. Το τοπωνύμιο Σιδηροκαύσια απαντάται για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα.
Με την κατάκτηση της περιοχής από τους Οθωμανούς, στις αρχές του 15ου αιώνα, τα μεταλλεία της ΒΑ Χαλκιδικής γνωρίζουν μία νέα περίοδο ακμής. Στην περιοχή λειτουργούν περίπου 500 - 600 καμίνια, όπου γίνεται η κατεργασία ψευδαργύρου και μολύβδου. Οι μεταλλωρύχοι ήταν υποχρεωμένοι να παραδίδουν ως φόρο στον σουλτάνο το 1 στα 12 δράμια αργύρου της παραγωγής τους. Τον 16ο και 17ο αιώνα η περιοχή περνάει και πάλι εναλλασσόμενες περιόδους άνθισης και παρακμής. Από το 1705 με σουλτανικό φιρμάνι, παραχωρήθηκε στους κατοίκους της περιοχής, το δικαίωμα εκμετάλλευσης των μεταλλείων αργύρου. Παράλληλα στην περιοχή λειτουργούσε κρατικό νομισματοκοπείο.
Η επωνυμία Μεταλλεία Κασσάνδρας εμφανίζεται το 1893 , χρονιά κατά την οποία η εκμετάλλευση της περιοχής παραχωρήθηκε σε Γάλλο-Οθωμανική εταιρεία με έδρα το Παρίσι. Η επωνυμία προφανώς οφείλεται στην τότε ονομασία του σημερινού Νομού Χαλκιδικής, Κασσάνδρα. Στα 600 περίπου καμίνια της περιοχής δούλευε μια πολυεθνική κοινότητα 6.000 εργατών, σε μία πρώιμη εκδοχή πενθημέρου καθώς οι Εβραίοι εργάτες είχαν αργία το Σάββατο ενώ οι Χριστιανοί την Κυριακή. Ο 19ος αιώνας θα σημάνει για τα Μαδεμοχώρια το πέρασμα από την αυτοδιοίκηση
στην εξαρτημένη εργασία, κάτω από την εξουσία εταιρικής διοίκησης για την εκμετάλλευση των μεταλλείων. Στα καμίνια της εταιρείας είχαν επεξεργασθεί ως το 1900, 72.000 τόνοι μεταλλεύματος. Η επιχείρηση εκμεταλλευόταν τα δευτερογενή μεταλλεύματα μαγγανίου, των σιδηρούχων στρωμάτων των Μαύρων Πετρών, της Πιάβιτσας, του Μπασδεκίου και της Ολυμπιάδος. Στα 1901 άρχισε η επιφανειακή εκμετάλλευση του σιδηροπυρίτη στον Μαντέμ Λάκκο η οποία συνεχίστηκε ως το 1974, με υπόγεια κυρίως μέθοδο εκμετάλλευσης.

Στα 1920 τα Μεταλλεία Κασσάνδρας περνούν στην προτελευταία σύγχρονη περίοδο εκμετάλλευσης. Την Γάλλο-Οθωμανική εταιρεία διαδέχεται η Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων & Λιπασμάτων (εν συντομία ΑΕEΧΠ&Λ) . Η εταιρεία ΑΕEΧΠ&Λ διέβλεψε εγκαίρως, την αναγκαιότητα ευρείας χρήσης λιπασμάτων για την ανάπτυξη της γεωργίας στην χώρα, και έτσι οδηγήθηκε στην αγορά μεταλλείων με στόχο την εξασφάλιση του θείου, της πρώτης ύλης για την παρασκευή τους. Αγοράζει τα μεταλλεία ΒΑ Χαλκιδικής, της Κύπρου, της Ερμιόνης, του Ωρωπού και της Κορώνης, και ιδρύει εργοστάσιο λιπασμάτων στην Δραπετσώνα.
Είναι φανερό συνεπώς ότι η εκμετάλλευση των μεταλλείων είναι συνεχής από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και αποτελεί σημαντική πηγή πλούτου της Μακεδονίας.

Σύγχρονη δραστηριότητα

Η ΑΕΕΧΠ&Λ ξεκίνησε την σύγχρονη δραστηριότητα στα Μεταλλεία Κασσάνδρας το 1953 με τη λειτουργία του υπόγειου μεταλλείου του Μαντέμ Λάκκου, και το 1957 με τη λειτουργία του υπόγειου μεταλλείου Μαύρων Πετρών προς παρα¬γωγή μικτών θειούχων μεταλλευμάτων. Παράλληλα, εγκατέστησε στο Στρατώνι εργοστάσιο εμπλουτισμού διαφορικής επίπλευ¬σης για την παραγωγή θειούχων συμπυκνωμάτων μολύβδου, ψευδαργύρου τα οποία εξάγονταν μέσω του λιμανιού του Στρατωνίου και συμπυκνώματος σιδηροπυρίτη που μεταφερόταν στις βιομηχανίες παραγωγής λιπασμάτων της Θεσσαλονίκης και της Δραπετσώνας. Το εργοστάσιο εμπλουτισμού αντικαταστάθηκε το 1971 από νέο εργοστάσιο σύγχρονης τεχνολογίας που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Η μεταλλευτική δραστηριότητα στο συνολικό μεταλλευτικό συγκρότημα Στρατωνίου ήταν για δεκαετίες και εξακολουθεί να είναι μέχρι σήμερα το επίκεντρο της οικονομικής ζωής της περιοχής.
Το 1972, ξεκίνησε παράλληλα τη δοκιμαστική εκμετάλλευση της μικτής θειούχου χρυσοφόρου μεταλ¬λοφο¬ρίας της Ολυμπιάδας. Το 1976 τέθηκε σε λειτουργία και η αντίστοιχη μονάδα επίπλευσης της Ολυμπιάδας για την επιτόπου κατεργασία του εξορυσσόμενου μεταλλεύματος από το μεταλλείο Ολυμπιάδας προς παραγωγή συμπυκνωμάτων θειούχου μολύβδου, θειούχου ψευδαργύρου και χρυσοφόρου συμπυκνώματος αρσενοπυρίτη – σιδηροπυρίτη, τα οποία επίσης εξάγονταν μέσω του λιμανιού του Στρατωνίου.
Η εξαγωγή χρυσού από το συμπύκνωμα πυρίτη ήταν ιδιαίτερα δυσχερής και ανάγκασε την εταιρία «Ανώνυμος Ελληνική Εταιρία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων» να πωλεί στην κρατική εταιρία ΜΕΤΒΑ ήδη από το 1985 μεγάλο μέρος της παραγωγής της. Η κρατική εταιρία ΜΕΤΒΑ δεν κατάφερε να προχωρήσει στην εξαγωγή χρυσού και τέθηκε υπό εκκαθάριση το 1991. Και η ίδια η «Ανώνυμος Ελληνική Εταιρία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων» λειτουργούσε με ζημιές οι οποίες το 1993 υπολογίζονταν σε 1,2 εκ. δολάρια το μήνα.
Η εκμετάλλευση των Μεταλλείων Κασσάνδρας που είχε αρχικώς παραχωρηθεί στην εταιρία ΑΕΕΧΠ&Λ, η οποία υπήχθη το 1992 στην ειδική εκκαθάριση του Ν. 1892/1990 με εκκαθαρίστρια την «Εθνική Κεφαλαίου, Ανώνυμη Εταιρία Διαχειρίσεως Ενεργητικού και Παθητικού». Συγκεκριμένα η ΑΕΕΧΠ&Λ, η οποία και διατήρησε την εκμετάλλευση των μεταλλείων αυτών για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (1920-1002), υπήχθη στην εκκαθάριση του άρθρου 46α Ν. 1892/1990. Μετά την αίτηση των εταιριών, οι οποίες ήταν πιστώτριες σε ποσοστό τουλάχιστον 51% του συνόλου των απαιτήσεων κατά της ΑΕΕΧΠ&Λ ξεκίνησε η από τον νόμο προβλεπόμενη διαδικασία και εξεδόθη η υπ’ αριθ. 4299/1992 Απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την οποία και διορίστηκε ειδική εκκθαρίστρια η «Εθνική Κεφαλαίου, Ανώνυμη Εταιρία Διαχειρίσεως Ενεργητικού και Παθητικού» (Εθνική Κεφαλαίου). Ακολούθησε και μία δεύτερη απόφαση του ιδίου δικαστηρίου, η υπ’ αριθ. 7714/1992, με την οποία επετράπη η χωριστή εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της υπό εκκαθάριση εταιρίας, μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν βεβαίως και η αυτοτελής μονάδα παραγωγής «ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ».
Στην συνέχεια η εκκαθαρίστρια δημοσίευσε Διακήρυξη Διενέργειας Πλειοδοτικών Διαγωνισμών, όπου ορίστηκαν και οι προϋποθέσεις για την υποβολή δεσμευτικών προσφορών μέχρι την 25.9.1992. Μέσα στην ορισμένη προθεσμία υπήρξε μόνον μία προσφορά που αφορούσε την αυτοτελή μονάδα παραγωγής «ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ», η οποία όμως δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις, καθώς δεν συνοδευόταν από την απαιτούμενη κατά την διακήρυξη εγγυητική επιστολή τράπεζας και ως εκ τούτου απερρίφθη.
Ενόψει αυτού η εκκαθαρίστρια προέβη στην δημοσίευση Διακήρυξης Διενέργειας Επαναληπτικών Δημοσίων Πλειοδοτικών Διαγωνισμών για τις αυτοτελείς οικονομικές μονάδες της υπό εκκαθάριση εταιρίας, για τις οποίες ο πρώτος διαγωνισμός δεν είχε επιφέρει αποτέλεσμα. Ως χρόνος λήξης της προθεσμίας για την υποβολή προσφορών ορίστηκε η 14.12.1992. Εντός της ως άνω ταχθείσης προθεσμίας δεν υπεβλήθη καμία προσφορά για την αυτοτελή παραγωγική μονάδα των μεταλλείων.
Τον Οκτώβριο του 1994 δημοσιεύθηκε νέα Πρόσκληση Εκδήλωσης ενδιαφέροντος, η οποία ακολουθήθηκε τον Νοέμβριο του ιδίου έτους από την δημοσιοποίηση και Τρίτου Δημόσιου Πλειοδοτικού Διαγωνισμού, με καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προσφορών την 19.12.1994. Στον Διαγωνισμό αυτό υπέβαλαν προσφορές δύο εταιρίες, η TVX GOLD INC. και η NEW CREST MINING LIMITED. Η εκκαθαρίστρια αξιολόγησε ως πλέον συμφέρουσα την προσφορά της πρώτης εταιρίας (TVX GOLD INC). Σύμφωνα με τον νόμο οι πιστωτές που συγκέντρωναν το 51% τουλάχιστον των οφειλών της υπό ειδική εκκαθάριση εταιρίας ενέκριναν την αξιολόγηση αυτή, ενώ παράλληλα έδωσαν εντολή στην εκκαθαρίστρια να ζητήσει βελτιώσεις και διευκρινίσεις της ως άνω προσφοράς της εταιρίας TVX GOLD INC. Κατόπιν αυτού ξεκίνησε μία περίοδος διαπραγματεύσεων, στις οποίες παρενέβη και το Ελληνικό Δημόσιο, οι οποίες οδήγησαν στην υποβολή βελτιωμένης προσφοράς από την TVX, η οποία τελικά ενεκρίθη από του πιστωτές τον Ιούνιο του 1995. Αμέσως μετά η TVX GOLD INC. ενημέρωσε κατόπιν σχετικού ερωτήματος της Εθνικής Κεφαλαίου, ότι η εταιρία που θα την υποκαταστήσει στην σύναψη και εκτέλεση της υπό διαπραγμάτευσης σύμβασης, θα ήταν η «TVX Hellas Ανώνυμος Εταιρία Μεταλλείων και Βιομηχανίας Χρυσού».
Μετά από την σύνθετη και αρκετά χρονοβόρα διαδικασία που περιγράφηκε αμέσως ανωτέρω ακολούθησε η υπογραφή Σύμβασης μεταξύ των εταιριών «Εθνικής Κεφαλαίου, Ανώνυμη Εταιρία Διαχειρίσεως Ενεργητικού και Παθητικού» και «ΤΙ.ΒΙ.ΕΞ. Ελλάς, Ανώνυμη Εταιρία Μεταλλείων και Βιομηχανίας Χρυσού» καθώς και των ως εκ τρίτου συμβληθέντων Ελληνικού Δημοσίου και «T.V.X. Gold Incorporated» την 21 Δεκεμβρίου 1995. Η σύμβαση αυτή καθώς και η Σύμβαση Ανάπτυξης του Νέου Διεθνούς Αερολιμένα των Σπάτων θεωρήθηκαν ως τα σημαντικότερα αναπτυξιακά βήματα της δεκαετίας ενώ η πρώτη αφορούσε ειδικά τη Βόρειο Ελλάδα.
Η σύμβαση αυτή αφορούσε στη μεταβίβαση του ενεργητικού της προαναφερθείσας Εταιρίας «Ανώνυμος Ελληνική Εταιρία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων», ώστε να ολοκληρωθεί η από το άρθρο 46α του Ν. 1892/1990 προβλεπόμενη εκκαθάριση.

Η κύρωση της σύμβασης με την TVX με το Ν. 2436/1996

Η προαναφερθείσα σύμβαση κυρώθηκε με τον Νόμο 2436/1996 από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και τροποποιήθηκε την 26.4.1996. Την 21η Αυγούστου 1996 η Σύμβαση αυτή καθώς και η πρώτη της τροποποίηση κυρώθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο με τον Ν. 2436/1996. Ο συγκεκριμένος νόμος πέραν της κύρωσης της σύμβασης περιέχει και μια σειρά άλλων διατάξεων οι οποίες συνέχονται με τη σύμβαση και συνιστούν το συνολικό πλαίσιο υπό το οποίο επρόκειτο να λειτουργήσει η εταιρία TVX Hellas. Οι ρυθμίσεις αυτές αφορούσαν ιδίως την κύρωση της αναπτυξιακής απόφασης του Ν. 1892/90 (Αρ Πρωτ. 30600/ΝΝ 461/ν. 1892/90) με την οποία είχε εγκριθεί το επενδυτικό σχέδιο της TVX και είχε λάβει σοβαρά αναπτυξιακά κίνητρα.
Με το ίδιο φύλλο εφημερίδας Κυβερνήσεως (Α 192 21/8/1996) εγκρίθηκε με το πδ 266/1996 η έγκριση εισαγωγής κεφαλαίων από το εξωτερικό βάσει του πδ 2687/53 από την εταιρία TVX Hellas AE Mεταλλείων και Βιομηχανίας Χρυσού. Έλαβε δηλαδή ο τότε επενδυτής εξαιρετικά ειδικά προνόμια. Κατά συνέπεια η λειτουργία της συγκεκριμένης επένδυσης ρυθμίστηκε από το νομικό καθεστώς του Ν. 2436/96 όπως αυτός είχε τροποποιηθεί και ίσχυε καθώς και από το πδ 266/96 αλλά και από τις γενικές διατάξεις. Μεταξύ των γενικών διατάξεων που πρέπει πρωτίστως να μνημονευθούν είναι ο Μεταλλευτικός Κώδικας, ο Κανονισμός Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών, οι διατάξεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, το πολεοδομικό δίκαιο, η ρύθμιση του αιγιαλού και της παραλίας, οι περί δασών διατάξεις κλπ.
Παρόλα αυτά και μολονότι η συγκεκριμένη επένδυση θεωρήθηκε ως εξαιρετικής σημασίας και έκτασης, ουδέποτε τελικά εκτελέστηκε. Η περιοχή βυθίσθηκε στην ανεργία και την ανέχεια με αποτέλεσμα να κλειστούν οι εργαζόμενοι, μήνες απλήρωτοι στις στοές.
Το ελληνικό Δημόσιο ενόψει του διαφαινόμενου κινδύνου να μην πραγματοποιηθεί η τόσο μεγάλης σημασίας επένδυση και λόγω του ενδιαφέροντός του για την γενικότερη ανάπτυξη της περιοχής, κατήγγειλε την σύμβαση με την εταιρία TVX, ήρθε σε συμβιβασμό μαζί της και μεταβίβασε το ενεργητικό της σε νέα ομάδα επενδυτών.
Σειρά εγκρίσεων ΜΠΕ, οι οποίες υπεβλήθησαν από την αγοράστρια αρμοδίως, προσεβλήθησαν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και ακυρώθηκαν με αποτέλεσμα να καταστεί τελικά αδύνατο να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη επενδυτική πρόταση της TVX στη ΒΑ Χαλκιδική. Οι δίκες που διεξήχθησαν με έντονη ανάμειξη της τοπικής αυτοδιοίκησης εναντίον του έργου αλλά και ιδιωτών δεν αφορούσαν βεβαίως μόνον την προστασία του περιβάλλοντος. Οι περιβαλλοντικές δίκες ήταν ωστόσο οι σημαντικότερες και οδήγησαν κατά μία άποψη στο να καταστεί τελικά αδύνατη η εκτέλεση της σύμβασης μεταβίβασης.
Ειδικότερα μια σειρά δικών που διήρκεσαν για πολλά χρόνια και απέτρεψαν την έκδοση νομίμων αδειών για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου του τότε επενδυτή οδήγησαν στην καταγγελία της σύμβασης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η τότε κυρωθείσα σύμβαση περιείχε αναλυτικές προβλέψεις για το σύνολο της συμβατικής σχέσης πριν και μετά την αδειοδότηση. Τούτο επέτρεψε εν τέλει και την αποζημίωσή της παρά την κακή εξέλιξη της σύμβασης.

Η καταγγελία της σύμβασης με την TVX από το Ελληνικό Δημόσιο και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός που κυρώθηκε με το άρθρο 51 Ν. 3220/2004

Τελικά, πάντως, και προκειμένου να διασωθεί μία τόσο σοβαρή και ενδιαφέρουσα επένδυση, το ελληνικό Δημόσιο προέβη σε εξώδικη καταγγελία της Σύμβασης με την TVX ως εκ τρίτου συμβαλλόμενος. Αποτέλεσμα της καταγγελίας αυτής ήταν να έρθουν τα δύο μέρη σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, ο οποίος κυρώθηκε νομοθετικά με το άρθρο 51 του Ν. 3220/2004.
Στο συμβιβασμό αυτό τα μέρη περιγράφουν τις εκατέρωθεν αξιώσεις τους. Συγκεκριμένα το ελληνικό δημόσιο προβάλει τις αξιώσεις της Πολιτείας για την μη εκμετάλλευση των μεταλλείων και την μη επανυποβολή μελετών για την ίδρυση και λειτουργία της Μονάδας Μεταλλουργίας Χρυσού. Περαιτέρω γίνεται λόγος για τις παραβάσεις της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος καθώς και την απαίτηση της Πολιτείας για τη συμμόρφωση και τήρηση από την εταιρία των υποχρεώσεών της για την συντήρηση και αποκατάσταση του περιβάλλοντος, των μεταλλείων και των εν γένει μεταλλευτικών και άλλων εγκαταστάσεων σύμφωνα με την μεταλλευτική νομοθεσία και τις αντίστοιχες ΚΥΑ περιβαλλοντικών όρων, τις εγκρίσεις τεχνικών μελετών και λοιπές εν γένει διοικητικές πράξεις ή άδειες.
Αντίστοιχα η TVX προβάλει αξιώσεις κατά του ελληνικού Δημοσίου λόγω των εγγυητικών του δηλώσεων για την εξασφάλιση και χορήγηση στην εταιρία όλων των απαιτούμενων αδειών και εγκρίσεων για την ίδρυση και λειτουργία της Μονάδας αυτής καθώς και για την λειτουργία του Μεταλλείου. Ειδική μνεία γίνεται στη θετική ζημία της εταιρίας από την απώλεια των επενδυτικών της κεφαλαίων που δαπανήθηκαν μέχρι την στιγμή του συμβιβασμού καθώς και για τα διαφυγόντα κέρδη από την μη υλοποίηση των σχετικών επενδυτικών σχεδίων.
Προκειμένου να αποφευχθούν μακροχρόνιες και πολυδάπανες διαιτητικές και δικαστικές διαδικασίες με αβέβαιη έκβαση η εταιρία απεδέχθη τελικά την πρόταση συμβιβασμού του ελληνικού Δημοσίου.
Από τον συμβιβασμό αυτό το ελληνικό Δημόσιο απέκτησε το σύνολο του ενεργητικού της εταιρίας TVX Hellas Α.Ε., το οποίο της είχε μεταβιβαστεί με την κυρωθείσα με το άρθρο πρώτο του Ν. 2436/96 σύμβαση κατά πλήρη κυριότητα.
Παράλληλα το ελληνικό δημόσιο ανέλαβε την υποχρέωση να επιστρέψει το τίμημα που είχε καταβάλει σύμφωνα με την αρχική σύμβαση.
Ο εξωδικαστικός συμβιβασμός αυτός απετέλεσε και την αμοιβαία, πλήρη και ολοσχερή ικανοποίηση των αξιώσεων τόσο του ελληνικού δημοσίου, όσο και της εταιρίας TVX για κάθε δικαίωμα και απαίτησή τους έναντι αλλήλων.

Η κύρωση του άρθρου 52 του ν. 3220/04 της νέας σύμβασης με την Ελληνικός Χρυσός


Με το άρθρο 52 του Νόμου 3220/2004 το Ελληνικό Δημόσιο μεταβίβασε σε καινούριους επενδυτές το σύνολο των στοιχείων του ενεργητικού της εταιρίας TVX Hellas που απέκτησε δια του προαναφερθέντος ανωτέρω εξωδικαστικού συμβιβασμού (άρθ. 51). Η προηγηθείσα συμφωνία που απέβλεψε στην ίδρυση Μονάδας Μεταλλουργίας Χρυσού και συναφών επενδυτικών προγραμμάτων, όπως αυτά περιγράφονται στην υπ’ αριθμ. πρωτ. 30600/ΝΝ461/Ν.1892/90 ΚΥΑ περί υπαγωγής της επένδυσης στις διατάξεις του Ν.1892/90, που κυρώθηκε με το άρθρο τέταρτο του ιδίου νόμου 2436/1996, καθώς και στην λειτουργία και ανάπτυξη των υφιστάμενων λοιπών μεταλλείων της περιοχής αποτέλεσε αντικείμενο κρίσης η οποία ολοκληρώθηκε με σύναψη εξωδικαστικού συμβιβασμού.

<- Επιστροφή

   Δείτε όλα τα άρθρα της κατηγορίας: Ο νέος είναι ωραίος

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο: