Το Ελληνικό ως άσκηση της νομικής φαντασίας

Το Ελληνικό ως άσκηση της νομικής φαντασίας

Τροπολογία με την οποία το δημόσιο μπαίνει εγγυητής στις αποκρατικοποιήσεις, κατέθεσε το υπουργείο Οικονομικών.

Συγκεκριμένα, το δημόσιο θα μπορεί να δεσμεύεται έναντι των επενδυτών που επικράτησαν σε διαγωνισμούς αποκρατικοποιήσεων ότι θα καταβάλει αποζημιώσεις αν δεν τηρηθούν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και διαδικασίες.

Η εξέλιξη, σύμφωνα με πληροφορίες, εκτιμάται ότι θα ανοίξει το δρόμο για την ολοκλήρωση του διαγωνισμού για το Ελληνικό.

Η τροπολογία αυτή έχει ξεσηκώσει θύελα σχολίων και ψηφίζεται την Πέμπτη με αντιδράσεια από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ άλλων η κ. Βαλαβάνη υποστηρίζει τα εξής:
Τροπολογία που υποχρεώνει το Ελληνικό Δημόσιο να αποζημιώνει «επενδυτές» και προτρέπει τις δημόσιες υπηρεσίες να παρανομούν”, χαρακτήρισε την τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για τη διάλυση του ΕΟΠΥΥ, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νάντια Βαλαβάνη. “Κατά τις συνήθειες της, η κυβέρνηση κατέθεσε κρίσιμη τροπολογία σε νομοσχέδιο που δεν έχει καμιά σχέση με το Υπουργείο Οικονομικών, αυτό του Υπουργείου Υγείας για τη διάλυση του ΕΟΠΥΥ. Η τροπολογία προβλέπει ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα συνυπογράφει, πλάι στο ΤΑΙΠΕΔ ΑΕ, όποιες συμβάσεις εκποίησης δημόσιας περιουσίας κρίνει, αναλαμβάνοντας υποχρέωση αποζημίωσης των «επενδυτών» σε περίπτωση που ζημιωθούν από καθυστερήσεις οφειλόμενες «σε πράξεις ή παραλείψεις» δημοσίων υπηρεσιών, όπως η αρχαιολογία ή η πολεοδομία.

Η πρωτοφανής αυτή πρόβλεψη καθιστά το Δημόσιο, και μάλιστα εθελοντικά(!), δικαστικά υπόλογο με την παραμικρή αφορμή απέναντι σε οποιοδήποτε κερδοσκοπικό Fund ή πολυεθνική, που ανά πάσα στιγμή μπορούν ν΄ αρχίσουν να προβάλλουν αξιώσεις αποζημίωσης. Είναι φανερό”, επεσήμανε η Ν. Βαλαβάνη, “ότι νομοθετώντας έτσι η κυβέρνηση δεν περιορίζεται να «στριμώξει» μόνο τον εαυτό της, αλλά και οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/Αριστεράς αποφασισμένη ν’ απαλλαγεί από τα μνημόνια, καθώς η ρήτρα αυτή θα περιέχεται πλέον σε όσες συμβάσεις έχει προλάβει να υπογράψει μέχρι τις εκλογές – προφανώς κατ’ εντολή δανειστών κι «επενδυτών».
Οι προσπάθειες επίκλησης, στην Αιτιολογική Έκθεση, δύο «αιτιολογιών» για την προτεινόμενη ρύθμιση δεν αποτελούν παρά φτηνές δικαιολογίες, που η χώρα θα πληρώσει πανάκριβα”, προειδοποιεί και εξηγεί:
“Πρώτον, η κυβέρνηση επικαλείται την ανάγκη επιτάχυνσης των ιδιωτικοποιήσεων, επειδή το συνολικό τους αντίτιμο καταβάλλεται στον Ειδικό Λογαριασμό των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδας με προορισμό την αποπληρωμή (ενός μη βιώσιμου) δημόσιου χρέους, πράγμα που κατά την Αιτιολογική Έκθεση αποτελεί «εθνικό διακύβευμα». Δε μας λέει τίποτα, αντίθετα, για το ότι τέτοια θηριώδη χρέη δεν πληρώθηκαν ποτέ στην παγκόσμια ιστορία και ότι «εθνικό διακύβευμα» αποτελεί όχι το εφάπαξ ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, απολύτως αναγκαίας για οποιοδήποτε πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, αλλά η επίτευξη συμφωνίας για απαλλαγή από το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, μορατόριουμ τόκων και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης.
Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στην περίπτωση της πρώτης Σύμβασης Παραχώρησης, στην οποία επιδιώκεται να γίνει χρήση της ρήτρας αποζημίωσης, αυτής του Ελληνικού. Με υπολογιζόμενη αξία 5 δις το 2011, όταν δρομολογήθηκε το ξεπούλημα του, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η τελική «συμφωνία» θα κλείσει κάτω από το 10% της αρχικά υπολογισμένης τιμής (στα 300-400 εκ. ευρώ, κι αυτά με δόσεις). Και με επιπλέον υποχρέωση του Δημοσίου να δαπανήσει για μετεγκατάσταση των 70 κοινωφελών χρήσεων που στεγάζονται σήμερα στο πρώην αεροδρόμιο και στην παραλιακή ζώνη του Αγίου Κοσμά, για κατεδαφίσεις των 400 κτισμάτων του και για «βύθιση» της παραλιακής λεωφόρου ώστε να ενοποιηθεί το «καλύτερο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Μεσογείου», 2,5 δις ευρώ…
Δεύτερον, η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι «το Ελληνικό Δημόσιο υπέχει ούτως ή άλλως αντικειμενική εξωσυμβατική ευθύνη για τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις των ως άνω φορέων και υπηρεσιών που είναι όργανα του» κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα και ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση κρίνεται εύλογη για λόγους ασφάλειας δικαίου απέναντι στους «επενδυτές».
Εδώ επιχειρείται εξόφθαλμη λαθροχειρία: Το άρθρο 105 αφορά παράνομες πράξεις των δημοσίων υπηρεσιών και, βέβαια, σε αυτή την περίπτωση ισχύει κι εφαρμόζεται έτσι κι αλλιώς και για τις ιδιωτικοποιήσεις, χωρίς να απαιτούνται επιπρόσθετες ρυθμίσεις. Η προτεινόμενη ρύθμιση όμως αφορά όλες τις πράξεις φορέων και υπηρεσιών του Δημοσίου, δηλ. και τις νόμιμες: Τις περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι καθυστερήσεις προκύπτουν όχι επειδή παραβιάζεται, αλλά επειδή εφαρμόζεται η νομοθεσία!
Μ’ άλλα λόγια, η ρύθμιση αυτή όχι μόνο δεν οδηγεί σε «ασφάλεια δικαίου», όπως ψευδώς ισχυρίζεται η Κυβέρνηση στην Αιτιολογική Έκθεση, αλλά αντίθετα, με το πρόσχημα της αποφυγής καταβολής αποζημίωσης από μεριάς του Δημόσιου, ουσιαστικά «προτρέπει» τις δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς στη «χαλαρή εφαρμογή» ή και τη μη τήρηση των όποιων προστατευτικών για το περιβάλλον, την πολεοδομία, τις αρχαιότητες κλπ κανόνων δικαίου δεν έχουν ακόμα κατεδαφιστεί μετά τις νομοθετικές «μεταρρυθμίσεις» που επιβλήθηκαν μέσω των Μνημονίων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά την άμεση και οριστική απόσυρση της συγκεκριμένης τροπολογίας, που πρόκειται να συζητηθεί αυτή την Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής, και καλεί τους βουλευτές όλων των κομμάτων ν’ απαιτήσουν το ίδιο”, καταλήγει.

Τι λέει όμως η επίμαχη τροπολογία?
Οπως μας ενημερώνει η Capital:

Η τροπολογία αναφέρει ότι «το Ελληνικό Δημόσιο μπορεί να συνυπογράφει συμβάσεις αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων για τους όρους αυτών με τους οποίους το Ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει ευθύνη προς αποζημίωση για πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του, όπως ορίζονται στην εκάστοτε οικεία σύμβαση, με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου. Με την ίδια πράξη ορίζονται και τα αρμόδια όργανα για την υπογραφή των ως άνω συμβάσεων για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου.».

Στην εισηγητική αναφέρεται ότι λόγω της πολυπλοκότητας του εγχειρήματος της αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε., το Ελληνικό Δημόσιο μπορεί, εφόσον το κρίνει σκόπιμο, να συνυπογράφει μετά από πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου τις εκάστοτε οικείες συμβάσεις μεταξύ της ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. και των υποψήφιων επενδυτών, αφού έχουν τηρηθεί προηγουμένως οι προβλεπόμενες διαδικασίες του άρθρου 4 του ν.3986/2011, για τους όρους των συμβάσεων με τους οποίους αναλαμβάνει ευθύνη προς αποζημίωση για πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του. Τούτο διότι, στην υλοποίηση της αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. εμπλέκονται πλείστοι φορείς της Διοίκησης (πχ. αρχαιολογία, πολεοδομικές αρχές κ.λ.π) οι οποίοι συνιστούν όργανα του νομικού προσώπου του Κράτους, το οποίο είναι το μόνο αρμόδιο και ικανό να καθορίσει τη δράση τους, και όχι της ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε, η οποία είναι ανώνυμη εταιρία λειτουργούσα σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Εξάλλου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, το Ελληνικό Δημόσιο υπέχει ούτως ή άλλως αντικειμενική εξωσυμβατική ευθύνη για τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις των ως άνω φορέων και υπηρεσιών που είναι όργανά του, η οποία κατ’αυτόν τον τρόπο περιορίζεται ποιοτικά και ποσοτικά με βάση τους όρους που συνομολογούνται στην εκάστοτε σύμβαση.

Εξάλλου, η συνυπογραφή από το Ελληνικό Δημόσιο όρων συμβάσεων, οι οποίες αφορούν την εφαρμογή μεγάλων και μακροπρόθεσμων επενδύσεων κρίνεται εύλογη για λόγους ασφάλειας δικαίου, προκειμένου και οι επενδυτές να εφαρμόσουν το επενδυτικό έργο που αναλαμβάνουν σε ένα περιβάλλον κοινωνικά και οικονομικά βέβαιο».

Μία ακόμη νομοθετική ρύθμιση που θα προστεθεί στη μακρά λίστα αυτών που ετοιμάζει το ΤΑΙΠΕΔ χρόνια τώρα για να πωλήσει το Ελληνικό.
Πράγματι στο σχέδιο σύμβασης που κυκλοφορεί εδώ και καιρό το Ελληνικό Δημόσιο είναι συμβαλλόμενο και αναλαμβάνει ανάλογες υποχρεώσεις.
Αφού οι εκλεκτοί σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ έμαθαν ότι τούτο δεν ευσταθεί πρόσθεσαν σε νόμο τη λύση.
Μένει τώρα να επιλύσουν το κεφάλαιο ενισχύσεις που σημαίνει η εγγυητική ευθύνη του Δημοσίου.
Φαντάζομαι με ρύθμιση που θα έρθει σύντομα θα τροποποιηθεί και η Συνθήκη της ΕΕ ώστε να καταργηθεί η ρύθμιση αυτή.
Ομως τι τον νοιάζει τον (εκάστοτε) ισχυρό υποψήφιο? όλα λύνονται με αιρέσεις. Οσο για το Δημόσιο αρκείται σε ανακοινώσεις θριάμβων …μελλοντικών και το ΤΑΙΠΕΔ σε σύναψη συμφωνιών ώστε να μην κλείσει μια ώρα νωρίτερα.
Και όμως όφειλαν όλοι να γνωρίζουν ότι μία σύμβαση δεν λύνεται με νομικά απανωτά πραξικοπήματα. Και οι αδειοδοτήσεις δεν λύνονται με ευχές και υποσχέσεις.
Τούτο άλλωστε δεν είναι το αντικείμενο της ομάδας κρούσης του ισχυρού προς στιγμήν υποψηφίου που ανησυχεί για την τύχη ανάλογων πραξικοπηματικών διατάξεων για το Mall?