28 Feb συνάδελφοι είμαστε όλοι στην τρέλλα
Eλεγα προχθές ότι την επόμενη κυριακή θα ψηφίσω αυτόν που δεν θα λερώσει την πόλη μας.
Κάποιοι μου διαμήνυσαν ότι αυτό δεν αρκεί.
Είναι αυτονόητο καλέ μου φίλε και αναγνώστη.
Προφανώς δεν αρκεί αλλά είναι το ελάχιστο αναγκαίο έστω και σε επίπεδο συμβολισμών.
Τα χάρτινα κουρέλια στην Ακαδημίας δεν τιμούν την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, ή που θα θέλαμε να έχουμε.
Ο δικηγόρος έστω και παινόμενος σήμερα αξίζει κάτι καλύτερο.
Αξίζει να του επιτρέπεις να επιλέγει.
Αξίζει να του επιτρέπεις να έχει γνώμη και κρίση.
Αξίζει να του επιτρέπεις να γνωρίζει τον πρόεδρό του καθώς επί τέλους συνάδελφοι είμαστε όλοι.
Αξίζει να τον ακούς και να πάρεις τη γνώμη του έστω και την ώρα που αποχωρεί από τη χώρα για να δουλέψει αλλού.
Ισως εκεί θα έπρεπε να γίνουν φέτος οι δικηγορικές εκλογές: στα αεροδρόμια! Με τις μανάδες να αναρωτιούνται γιατί ξόδεψαν τα πάντα για ένα πτυχίο του παιδιού και να το χάνουν στην ξενητειά σαν φιλιπινέζα οικιακή βοηθό. Με τους πατεράδες να αναρωτιούνται ποιόν θα καμαρώνουν και για ποιό τέκνο θα ονειρεύονται που φεύγει μετανάστης….
Για τους ίδιους τους συναδέλφους να αναρωτιούνται μετά από τόσα χρόνια μελέτης και φροντιστηρίων για ποιό σκοπό να λένε ψέμματα στη μάνα τους ότι θα είναι δικηγόροι στο Λονδίνο ενώ θα κάνουν ακριβώς ότι και οι κακοπληρωμένες οικιακοί βοηθοί.
Ο πρόεδρός μας θα πρέπει να στηρίζει το δικαίωμα των νέων να μην κουρελιάζονται και το δικαίωμα των παλιότερων να σέβονται τους εαυτούς τους.
Ο πρόεδρός μας θα πρέπει να μας σέβεται και να μας θυμίζει να σεβόμαστε τους εαυτούς μας.
Ο πρόεδρός μας θα πρέπει να μας ξέρει και να μας καταδέχεται.
Γιατί αδελφέ έστω και σήμερα που δεν έχουμε πιά τόσες BMW συνάδελφοι είμαστε όλοι.
Συνάδελφοι είμαστα όλοι στην τρέλλα….
Καλοί ψήφο και εκτός από λιγώτερη χαρτούρα αξίζουμε και λίγο σεβασμό.