26 Sep ΣΔΙΤ : οι πρώτες αποφάσεις του ΣτΕ
Το ΣτΕ έχει εκδώσει ικανό αριθμό αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων για το θέμα.
Οι πιό κάτω είναι αποφάσεις τμήματος και αφορούν σημαντικά θέματα σε σχέση με το νόμο των λεγόμενων ΣΔΙΤ
Αριθμός 1986/2013
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ`
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 9 Απριλίου 2013, με την εξής σύνθεση: Σωτ. Ρίζος,
Aντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Δ` Τμήματος, Κ. Κουσούλης, Κ. Πισπιρίγκος, Σύμβουλοι, Χ. Μπολόφη,
Ν. Μαρκόπουλος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Μ. Παπαδοπούλου, Γραμματέας του Δ` Τμήματος.
Για να δικάσει την από 25 Ιανουαρίου 2013 αίτηση:
του Δήμου Φυλής Ν. Αττικής, ο οποίος παρέστη με τη δικηγόρο Αγγελική Χαροκόπου (Α.Μ. 1280
Δ.Σ. Πειραιώς), που τη διόρισε στο ακροατήριο ο Δήμαρχος,
κατά των Υπουργών: 1) Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, 2)
Οικονομικών, 3) Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, 4) Εσωτερικών, οι οποίοι
παρέστησαν με την Ελένη Πασαμιχάλη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και 5)
…………… Ν. Αττικής, ο οποίος παρέστη με τους δικηγόρους: α) Πέτρο Σφηκάκη (Α.Μ. 14882) και
β) Ευάγγελο Χατζηγιαννάκη (Α.Μ. 4306), που τους διόρισε με απόφαση της Εκτελεστικής του
Επιτροπής.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών Δήμος επιδιώκει να ακυρωθούν: 1) η από 25.10.2012 απόφαση της
Διυπουργικής Επιτροπής Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΔΕΣΔΙΤ), με την οποία
εγκρίθηκε η υπαγωγή στις διατάξεις του ν. 3389/2005 της Σύμπραξης για το έργο «Μελέτη,
χρηματοδότηση, κατασκευή, συντήρηση, τεχνική διαχείριση και λειτουργία της Μονάδας
Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων στην Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης
Απορριμμάτων Δυτικής Αττικής (Ανω Λιόσια), 2) η υπ` αριθμ. 364/19.11.2012 απόφαση της
Εκτελεστικής Επιτροπής του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής, 3) η υπ` αριθμ.
5994/28.11.2012 απόφαση του Προέδρου του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής
(ΦΕΚ Τεύχος Διακηρύξεων Δημοσίων Συμβάσεων 788/30.11.2012) και κάθε άλλη σχετική πράξη ή
παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Ν. Μαρκόπουλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την πληρεξουσία του αιτούντος Δήμου, η οποία ανέπτυξε και
προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τους
πληρεξουσίους του καθ` ου Συνδέσμου και την αντιπρόσωπο των Υπουργών, οι οποίοι ζήτησαν
την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου
και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την άσκηση της οποίας δεν απαιτείται κατά νόμο η
καταβολή παραβόλου, ζητείται η ακύρωση: α) της από 25.10.2012 αποφάσεως της Διυπουργικής
Επιτροπής Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΔΕΣΔΙΤ) με την οποία, κατόπιν αιτήματος
του ν.π.δ.δ. «Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής» (ΕΣΔΝΑ), εγκρίθηκε η υπαγωγή
στις διατάξεις του ν. 3389/2005 περί Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) της
προτεινόμενης σύμπραξης για το έργο «Μελέτη, χρηματοδότηση, κατασκευή, συντήρηση, τεχνική
διαχείριση και λειτουργία της Μονάδας Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων στην Ολοκληρωμένη
Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων Δυτικής Αττικής (Ανω Λιόσια), β) της υπ` αριθμ.
364/19.11.2012 αποφάσεως της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΕΣΔΝΑ, καθ` ο μέρος εγκρίθηκε το
τεύχος προκηρύξεως «Α` Φάση-Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος» για τη διενέργεια
δημοσίου διεθνούς διαγωνισμού, με αντικείμενο την ανάδειξη «Ιδιωτικού Φορέα Σύμπραξης»
(αναδόχου) για την εκτέλεση του ανωτέρω έργου με ΣΔΙΤ και γ) της εκδοθείσας από τον Πρόεδρο
του ΕΔΣΝΑ, υπ` αριθμ. 5994/28.11.2012 περιλήψεως της ως άνω προκηρύξεως, η οποία
δημοσιεύθηκε στο τεύχος Διακηρύξεων Δημοσίων Συμβάσεων της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως (τ.
ΔΔΣ αρ. φ. 788/30.11.2012).
2. Επειδή, σύμφωνα με τη διάταξη 26.3 της προσβαλλομένης προκηρύξεως, οι όροι αυτής,
υπερισχύουν έναντι των όρων που περιλαμβάνονται στην περίληψή της που δημοσιεύεται στον
ελληνικό και διεθνή τύπο – σε περίπτωση που διαφέρουν μεταξύ τους. Συνεπώς, η υπό κρίση
αίτηση ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη καθ` ο μέρος στρέφεται κατά της
στερουμένης εκτελεστότητας υπ’ αριθμ. 5994/28.11.2012 περιλήψεως της προκηρύξεως.
Περαιτέρω, η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και καθ` ο μέρος
στρέφεται κατά της από 25.10.2012 αποφάσεως της ΔΕΣΔΙΤ, διότι, κατά αυτής ουδείς αυτοτελής
λόγος ακυρώσεως προβάλλεται.
3. Επειδή, ο αιτών Δήμος Φυλής, εντός των διοικητικών ορίων του οποίου πρόκειται να
κατασκευασθεί και να λειτουργήσει το επίδικο έργο, ασκεί την κρινόμενη αίτηση, επιδιώκων να
αποτρέψει την εκτέλεση του έργου και προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη προκήρυξη παραβιάζει
διατάξεις της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας περί διαχειρίσεως αποβλήτων και της εν γένει
περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Συνεπώς, με έννομο συμφέρον ασκεί την υπό κρίση αίτηση.
4. Επειδή, με την οδηγία 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου, που μεταφέρθηκε στο ελληνικό δίκαιο με
την Κ.Υ.Α. 49541/1424/9.7.1986 (Β` 444), τέθηκαν οι βασικοί κανόνες για τη διαχείριση των
στερεών αποβλήτων και θεσπίστηκε η υποχρέωση καταρτίσεως σχεδίων διαχείρισης σε εθνικό και
περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο νομού. Η εν λόγω οδηγία τροποποιήθηκε με την οδηγία
91/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18.3.1991, προς ενσωμάτωση δε αυτής εκδόθηκε η Κ.Υ.Α.
69728/824/16.5.1996 (Β` 358/17.5.1996), με την οποία προβλέφθηκαν λεπτομερείς σχεδιασμοί σε
εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και ειδικές διαδικασίες κατάρτισής τους. Kατ` επίκληση της
τελευταίας αποφάσεως εκδόθηκε η Κ.Υ.Α. 113944/27.10.1997 «Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης
Στερεών Αποβλήτων» (Β` 1016), με την οποία, όπως συμπληρώθηκε και εξειδικεύθηκε με την
Κ.Υ.Α. 14312/ 1302/2000 (Β` 723), ορίσθηκαν ως γενικοί στόχοι του Εθνικού Σχεδιασμού, μεταξύ
άλλων, η παύση της λειτουργίας των ανεξέλεγκτων χωματερών και η δημιουργία σύγχρονων και
ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων διαχειρίσεως απορριμμάτων με εργοστάσια μηχανικής
ανακυκλώσεως και χώρους υγειονομικής ταφής. Υπό την ισχύ του νομικού αυτού πλαισίου, με το
άρθρο 33 του Ν. 3164/2003 (Α` 176/2.7.2003) επιχειρήθηκε η νομοθετική πρόβλεψη του
Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης στερεών αποβλήτων της Περιφέρειας Αττικής με την έγκριση
ως κατάλληλων, θέσεων για εγκαταστάσεις ολοκληρωμένης διαχείρισης αποβλήτων. (Για τη Δυτική
Αττική εγκρίθηκαν οι θέσεις «Μελετάνι» Μάνδρας, «Σκαλιστήρι» Φυλής – Α. Λιοσίων και «Λατομείο
Μουσαμά.) Εν συνεχεία, με την υπ` αριθμ. 50910/ 2727/16.12.2003 (Β’ 1909) Κ.Υ.Α. (με την οποία
καταργήθηκαν οι ανωτέρω Κ.Υ.Α. 69728/ 1996, 113944/1997 και 14312/1302/2000), τέθηκαν οι
στόχοι και οι αρχές της ολοκληρωμένης διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, και εγκρίθηκε, ο
Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΣΔΑ), ο οποίος θέτει τους στρατηγικούς και
ποσοτικούς στόχους της διαχείρισης. Προβλέφθηκε δε, ότι τα περιφερειακά σχέδια διαχείρισης
εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις του εθνικού σχεδιασμού και τις εξειδικεύουν, μεταξύ άλλων, με
την επιλογή των περιοχών που συγκροτούν τις ενότητες διαχείρισης στερεών αποβλήτων και τον
καθορισμό των μεθόδων διαχείρισης, ειδικώς δε για τους υφιστάμενους περιφερειακούς
σχεδιασμούς ορίσθηκε ότι έπρεπε να αναθεωρηθούν εντός 2 ετών από την έναρξη ισχύος της
αποφάσεως. Ενόψει της μεταβατικής αυτής ρυθμίσεως, εξεδόθη η υπ` αριθ. πρωτ. 319/Φ.περ.Σ-
Α/06/22-2-2006 απόφαση του Γενικού Γραμματέως Περιφέρειας Αττικής, με την οποία εγκρίθηκε
το αναθεωρημένο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) Περιφερείας
Αττικής. Με την εν λόγω απόφαση προβλέφθηκε, προς επίτευξη των στόχων του ΕΣΔΑ, μεταξύ
άλλων, η σταδιακή μείωση των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων, η αύξηση του ποσοστού
ανακύκλωσης/αξιοποίησης των αποβλήτων συσκευασίας, η εφαρμογή της διαλογής στην πηγή
οργανικού (βιοαποδομήσιμου) κλάσματος των αποβλήτων και η κατασκευή μονάδων επεξεργασίας
του προδιαλεγμένου οργανικού υλικού. Με την ίδια απόφαση, ορίστηκε ότι η Περιφέρεια Αττικής
περιλαμβάνει δύο (2) Διαχειριστικές Ενότητες (:την 1η ΔΕ η οποία συμπίπτει με το σύνολο της
Περιφέρειας Αττικής και την 2η ΔΕ η οποία αποτελείται από τα νησιά Κύθηρα και Αντικύθηρα). Η 1η
ΔΕ Περιφέρειας Αττικής περιλαμβάνει τρείς (3) ολοκληρωμένες εγκαταστάσεις διαχείρισης
αποβλήτων (ΟΕΔΑ): α) την ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής, β) την ΟΕΔΑ Βορειοανατολικής Αττικής και γ)
την ΟΕΔΑ Νοτιοανατολικής Αττικής. Ειδικότερα, η ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής ορίστηκε ότι θα
περιλαμβάνει: 1) Τον ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Αποβλήτων) Ανω Λιοσίων 2) τον νέο ΧΥΤΑ
που θα διαδεχθεί αυτόν που ήδη λειτουργεί (ο οποίος μετά την πλήρη λειτουργία της 1ης
Κεντρικής Μονάδας Επεξεργασίας Σύμμεικτων ΑΣΑ, θα μετατραπεί σταδιακά σε ΧΥΤΥ), 3) Κέντρα
Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), 4) 1η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας Σύμμεικτων ΑΣΑ
(πρόκειται για το εργοστάσιο μηχανικής ανακύκλωσης και κομποστοποίησης-ΕΜΑΚ Ι, που ήδη
βρίσκεται σε παραγωγική λειτουργία), και 5) 2η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας Σύμμεικτων ΑΣΑ
(αστικών στερεών αποβλήτων). Περαιτέρω, κάθε μία εκ των υπολοίπων δύο ΟΕΔΑ προβλέπεται να
περιλαμβάνει: α) ΧΥΤΥ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων), β) Κέντρα Διαλογής
Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), γ) Μονάδα Κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών υλικών
και δ) Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας Σύμμεικτων ΑΣΑ. Εξ άλλου, με την ίδια απόφαση, ορίστηκε
ότι, όπως προκύπτει από τα ποσοτικά δεδομένα παραγωγής ΑΣΑ, όλες οι τεχνολογίες επεξεργασίας
– αξιοποίησης ΑΣΑ είναι αποδεκτές και μπορούν να εφαρμοσθούν από πλευράς βιωσιμότητας για
την 1η Διαχειριστική Ενότητα της Περιφέρειας Αττικής, καθώς και ότι με βάση τη διεθνή εμπειρία
έχει καταδειχθεί ότι όλες οι τεχνολογίες χαρακτηρίζονται οικονομικά βιώσιμες σε τέτοια μεγέθη.
Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (βλ. την εισήγηση του Προέδρου του
ΕΣΔΝΑ στην υπ` αριθμ. 9η/27.8.2012 Συνεδρίαση του ΕΣΔΝΑ), ο ανωτέρω σχεδιασμός της
διαχείρισης αποβλήτων στην Περιφέρεια Αττικής δεν έχει μέχρι τούδε ολοκληρωθεί. Ειδικότερα, εκ
των εγκαταστάσεων που προβλέπεται να λειτουργήσουν εντός των ΟΕΔΑ της Περιφέρειας Αττικής,
σε παραγωγική λειτουργία βρίσκονται μόνο εγκαταστάσεις εντός της ΟΕΔΑ Δ. Αττικής (το
εργοστάσιο μηχανικής ανακύκλωσης και κομποστοποίησης-ΕΜΑΚ Ι και ο ΧΥΤΑ στη θέση
«Σκαλιστήρι» του Δήμου Φυλής ως η μοναδική λειτουργούσα εγκατάσταση διάθεσης αστικών
αποβλήτων σε όλη την Περιφέρεια Αττικής), ενώ επίσης λειτουργούν, σε όλη την Περιφέρεια
Αττικής, τέσσερις (4) ΚΔΑΥ και τρείς (3) σταθμοί μεταφόρτωσης αποβλήτων (ΣΜΑ).
5. Επειδή, με την βασική οδηγία 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 194), θεσπίστηκε μια σειρά
κοινοτικών κανόνων για τις διάφορες φάσεις και τρόπους διαχειρίσεως των αποβλήτων (μεταξύ
των οποίων και για την επεξεργασία και την τελική διάθεσή τους) τη διάθεση των αποβλήτων. Η εν
λόγω οδηγία, η οποία υπέστη επανειλημμένες τροποποιήσεις, κωδικοποιήθηκε και καταργήθηκε με
την οδηγία 2006/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 114). Τελικώς,
και η οδηγία αυτή καταργήθηκε με την οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του
Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 (EE L 312). Στο προοίμιο της οδηγίας αυτής γίνεται
επίκληση, μεταξύ άλλων, της ανάγκης να αποσαφηνισθούν βασικές έννοιες, όπως οι ορισμοί των
αποβλήτων, της ανάκτησης και της διάθεσης, να ενισχυθούν τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται
για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων, να καθιερωθεί μία προσέγγιση που να λαμβάνει υπ’
όψιν ολόκληρο τον κύκλο ζωής των προϊόντων και των υλικών και όχι μόνο τη φάση των
αποβλήτων, να εστιασθεί η προσοχή στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παραγωγής
και διαχείρισης και να ευνοηθεί η ανάκτηση των αποβλήτων και η χρησιμοποίηση των
ανακτηθέντων υλικών προκειμένου να διαφυλάσσονται οι φυσικοί πόροι. Ειδικότερα, στο άρθρο 3
της εν λόγω οδηγίας, δίνονται οι ορισμοί των ακόλουθων νομικών εννοιών: «1. “απόβλητα”: κάθε
ουσία ή αντικείμενο το οποίο ο κάτοχός του απορρίπτει ή προτίθεται ή υποχρεούται να απορρίψει.
[…] 9. “διαχείριση αποβλήτων”: η συλλογή, μεταφορά, ανάκτηση και διάθεση αποβλήτων,
συμπεριλαμβανομένης της εποπτείας των εργασιών αυτών […] 12.”πρόληψη”: τα μέτρα τα οποία
λαμβάνονται πριν μία ουσία, υλικό ή προϊόν καταστούν απόβλητα, και τα οποία μειώνουν: α) την
ποσότητα των αποβλήτων, μέσω επαναχρησιμοποίησης ή παράτασης της διάρκειας ζωής των
προϊόντων, β) τις αρνητικές επιπτώσεις των παραγόμενων αποβλήτων στο περιβάλλον και την
ανθρώπινη υγεία, ή γ) την περιεκτικότητα των υλικών και προϊόντων σε επικίνδυνες ουσίες, 13.
“επαναχρησιμοποίηση”: κάθε εργασία με την οποία προϊόντα ή συστατικά στοιχεία που δεν είναι
απόβλητα χρησιμοποιούνται εκ νέου για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο σχεδιάστηκαν, 14.
“επεξεργασία”: οι εργασίες ανάκτησης ή διάθεσης, στις οποίες περιλαμβάνεται η προετοιμασία πριν
από την ανάκτηση ή τη διάθεση, 15. “ανάκτηση”: οιαδήποτε εργασία της οποίας το κύριο
αποτέλεσμα είναι ότι απόβλητα εξυπηρετούν ένα χρήσιμο σκοπό αντικαθιστώντας άλλα υλικά τα
οποία, υπό άλλες συνθήκες, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση
συγκεκριμένης λειτουργίας, ή ότι απόβλητα υφίστανται προετοιμασία για την πραγματοποίηση
αυτής της λειτουργίας, είτε στην εγκατάσταση είτε στο γενικότερο πλαίσιο της οικονομίας. […] 19.
“διάθεση”: οιαδήποτε εργασία η οποία δεν συνιστά ανάκτηση, ακόμη και στην περίπτωση που η
εργασία έχει ως δευτερογενή συνέπεια την ανάκτηση ουσιών ή ενέργειας. […]». Με τη νέα αυτή
οδηγία επιχειρείται συνολική ρύθμιση της διαχείρισης τόσο των στερεών όσο και των υγρών
αποβλήτων με την ενσωμάτωση ειδικών ρυθμίσεων και για τα επικίνδυνα απόβλητα, η οποία
αποσκοπεί στην προώθηση της πρόληψης, αλλά και στην ελαχιστοποίηση των αρνητικών
συνεπειών της παραγωγής και διαχείρισής τους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Προς
τούτο εισάγεται με το άρθρο 4 στην πολιτική για την πρόληψη και διαχείριση των αποβλήτων η
ακόλουθη ιεράρχηση: «α) πρόληψη, β) προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, γ) ανακύκλωση, δ)
άλλου είδους ανάκτηση, π.χ. ανάκτηση ενέργειας, και ε) διάθεση», και με το άρθρο 29 θεσπίζεται η
υποχρέωση των κρατών μελών να εκπονήσουν σχετικά προγράμματα για την πρόληψη της
δημιουργίας αποβλήτων έως τις 12.12.2013. Περαιτέρω, στο άρθρο 13 ορίζεται ότι η διαχείριση
των αποβλήτων πρέπει να πραγματοποιείται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ανθρώπινη υγεία και
χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον, και ιδίως: α) χωρίς να δημιουργείται κίνδυνος για το νερό, τον
αέρα, το έδαφος, τα φυτά ή τα ζώα, β) χωρίς να προκαλείται όχληση από θόρυβο ή οσμές, και γ)
χωρίς να επηρεάζεται δυσμενώς το τοπίο ή οι τοποθεσίες ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, και στα άρθρα
10 και 12 επιβάλλεται η λήψη των αναγκαίων μέτρων ώστε τα απόβλητα να υποβάλλονται σε
εργασίες ανάκτησης σύμφωνα με τις απαιτήσεις των άρθρων 4 και 13, ή, εφόσον δεν
πραγματοποιείται ανάκτηση, να υποβάλλονται σε ασφαλείς εργασίες διάθεσης που πληρούν τις
απαιτήσεις του άρθρου 13. Εξ άλλου, στο Παράρτημα Ι παρατίθεται ένας μη εξαντλητικός
κατάλογος των εργασιών διάθεσης, ο οποίος περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την «εναπόθεση εντός ή
επί του εδάφους (π.χ. χώρος υγειονομικής ταφής, κ.λπ.)», την αποτέφρωση στην ξηρά και στη
θάλασσα, τη βιολογική επεξεργασία και τη φυσικοχημική επεξεργασία, όπως εξάτμιση, ξήρανση,
αποτέφρωση, στο δε Παράρτημα ΙΙ παρατίθεται ένας μη εξαντλητικός κατάλογος των εργασιών
ανάκτησης (όπως, μεταξύ άλλων, ανακύκλωση, επεξεργασία σε χερσαίο χώρο από την οποία
προκύπτει όφελος για τη γεωργία, χρήση ως μέσο παραγωγής ενέργειας ). Τέλος, στο άρθρο 23
ορίζεται ότι η αρμόδια αρχή, αν θεωρεί ότι η προβλεπόμενη μέθοδος επεξεργασίας είναι
απαράδεκτη από απόψεως προστασίας του περιβάλλοντος, ιδίως εάν η μέθοδος δεν είναι σύμφωνη
προς το άρθρο 13, αρνείται την έκδοση της άδειας εκτέλεσης εργασιών επεξεργασίας αποβλήτων, η
οποία προβλέπεται στο άρθρο αυτό.
6. Επειδή, από τις ως άνω διατάξεις συνάγεται ότι ο σχεδιασμός διαχείρισης αποβλήτων από τα
κράτη μέλη θα πρέπει να έχει ως στόχο την υλοποίηση των τασσομένων από την οδηγία αρχών και
ειδικότερα, της αρχής της προλήψεως, η οποία συνίσταται στην πρόληψη ή μείωση της
παραγωγής και της βλαπτικότητας των αποβλήτων και εν συνεχεία στην αξιοποίησή τους με
επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανάκτηση ή χρήση ως πηγή ενέργειας, της αρχής της
εγγύτητας, ώστε να επιτυγχάνεται η διάθεση των αποβλήτων στις πλησιέστερες στον τόπο
παραγωγής τους εγκαταστάσεις και της αρχής της ασφαλούς διαθέσεως των αποβλήτων, με την
οποία εξασφαλίζεται ότι η τελική διάθεση θα γίνεται με τρόπο και μέθοδο που δεν θα προκαλεί
βλάβη στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία. Εξ άλλου, η ευχέρεια των κρατών μελών ως προς
την επιλογή της μεθόδου επεξεργασίας των αποβλήτων διατηρείται και με την Οδηγία 2008/98/ΕΚ,
στην οποία παρατίθεται ένας μη εξαντλητικός κατάλογος εργασιών διάθεσης, χωρίς να προκρίνεται
η επιλογή κάποιας εξ αυτών (βλ. ΣτΕ 4357/2011). Συνεπώς, η πρόβλεψη του ΠΕΣΔΑ Περιφερείας
Αττικής να μην προκρίνει συγκεκριμένη μέθοδο επεξεργασίας αποβλήτων (βλ. ανωτέρω σκέψη 4),
είναι συμβατή με την εν λόγω Οδηγία.
7. Επειδή, η ανωτέρω οδηγία 2008/98/ΕΚ ενσωματώθηκε στην εθνική έννομη τάξη με το ν.
4042/2012 (Α΄ 24/13.2.2012), ο οποίος ισχύει από την ημερομηνία δημοσιεύσεώς του στην
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (άρθρο 72). Στο άρθρο 36 του νόμου αυτού (που μεταφέρει το
άρθρο 23 της ως άνω Οδηγίας), θεσπίζονται ειδικές ρυθμίσεις για το περιεχόμενο της αποφάσεως
εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ), η έκδοση της οποίας αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση
νόμιμης εκτέλεσης εργασιών επεξεργασίας αποβλήτων. Σύμφωνα δε με την σχετική αιτιολογική
έκθεση επί του ως άνω άρθρου, όλες οι μελέτες και άδειες που προβλέπονται από την υφιστάμενη
νομοθεσία για κάθε έργο ή δραστηριότητα που παράγει ή διαχειρίζεται απόβλητα,
ενσωματώνονται, αντίστοιχα, στην Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) και στην εν
συνεχεία εκδιδόμενη βάσει αυτής ΑΕΠΟ. Ειδικότερα, στο εν λόγω άρθρο ορίζονται τα εξής:
«Eκδοση αδειών. 1. Κάθε οργανισμός ή επιχείρηση που προτίθεται να προβεί σε εκτέλεση εργασιών
επεξεργασίας υποχρεούται πριν από την έναρξη εργασιών να λάβει: α) Απόφαση Εγκρισης
Περιβαλλοντικών Ορων (Α.Ε.Π.Ο.), σύμφωνα με τα άρθρα 3, 4 και 5 του ν. 1650/ 1986, όπως
τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α΄ 91) και το ν. 4014/2011 (Α΄ 209), η οποία να καλύπτει τις
εργασίες αυτές. Ειδικότερα, στο περιεχόμενο της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.),
εκτός από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε αυτή, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 5
του ν.1650/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2003 (Α΄ 91) και το ν. 4014/2011 (Α΄ 209),
αποτυπώνεται τεκμηριωμένα η διαχείριση αποβλήτων, με έμφαση στην ποιοτική και ποσοτική
σύσταση των αποβλήτων που παράγονται ή υποβάλλονται σε εργασίες επεξεργασίας, καθώς και
πλήρη διαστασιολόγηση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας. Οι περιβαλλοντικοί όροι που αφορούν
στις εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων αποτελούν αυτοτελές κεφάλαιο της Α.Ε.Π.Ο. και με αυτούς
ορίζονται τουλάχιστον τα ακόλουθα: αα) Οι τύποι και οι ποσότητες αποβλήτων που μπορούν να
υποβληθούν σε επεξεργασία, αβ) για κάθε τύπο επιτρεπόμενης εργασίας, οι τεχνικές και τυχόν άλλες
απαιτήσεις που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη εγκατάσταση, αγ) τα μέτρα ασφάλειας και
προφύλαξης που πρέπει να λαμβάνονται, αδ) η μέθοδος που πρέπει να χρησιμοποιείται για κάθε
τύπο εργασίας, αε) οι εργασίες παρακολούθησης και ελέγχου, οι οποίες είναι αναγκαίες, αστ) οι
αναγκαίες διατάξεις σχετικά με το κλείσιμο και τη μέριμνα μετά από την παύση λειτουργίας μιας
εγκατάστασης. β) Αδεια λειτουργίας, από την κατά περίπτωση αρμόδια αρχή, εφόσον η άδεια αυτή
απαιτείται από την οικεία νομοθεσία, […]. 2. Εάν η αρμόδια υπηρεσία θεωρεί ότι η προβλεπόμενη
μέθοδος επεξεργασίας των αποβλήτων δεν είναι σύμφωνη προς το άρθρο 14 του παρόντος ή δεν
είναι περιβαλλοντικά αποδεκτή για άλλους λόγους του παρόντος νόμου, αρνείται με ειδικά
αιτιολογημένη απόφασή της την έκδοση της εκάστοτε Α.Ε.Π.Ο. 3. Υφιστάμενες εγκαταστάσεις
διαχείρισης αποβλήτων, οι οποίες λειτουργούν και προβλέπονται από τον Εθνικό ή Περιφερειακό
Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων, εξακολουθούν να λειτουργούν. Η συνέχιση της λειτουργίας
τους, εφόσον απαιτείται επέκταση ή συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών, προϋποθέτει μόνο
την εκπόνηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και την έκδοση Α.Ε.Π.Ο., με την επιφύλαξη
των διατάξεων του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 4014/2011 (Α΄209). Δεν απαιτείται οποιαδήποτε άλλη
πρόσθετη μελέτη ακόμα και όταν τέτοιες εγκαταστάσεις εμπίπτουν με μεταγενέστερη ρύθμιση σε
περιοχές προστασίας της φύσης. 4. Η συλλογή και μεταφορά αποβλήτων δεν υπόκειται σε έκδοση
Α.Ε.Π.Ο. και άδεια λειτουργίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκδίδεται ενιαία άδεια συλλογής και
μεταφοράς. […]».
8. Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3389/2005 (Α` 232), ως Σύμπραξη Δημοσίου και
Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) ορίζεται η σύμβαση συνεργασίας από επαχθή αιτία που συνάπτει «Δημόσιος
Φορέας» (: το Δημόσιο, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ κ.α.) σε τομείς της αρμοδιότητάς του, με «Ιδιωτικό Φορέα» για
την εκτέλεση έργων ή και την παροχή υπηρεσιών (άρθρο 1 παρ. 1 και 2). Οι Ιδιωτικοί Φορείς,
έναντι ανταλλάγματος που καταβάλλεται εφάπαξ ή τμηματικά από τους Δημόσιους Φορείς ή τους
τελικούς χρήστες των έργων ή υπηρεσιών αυτών, αναλαμβάνουν ουσιώδες μέρος των κινδύνων
που συνδέονται με τη χρηματοδότηση, την κατασκευή, τη διαθεσιμότητα ή τη ζήτηση του
αντικειμένου της Σύμπραξης και των συναφών κινδύνων όπως, ενδεικτικά, το διαχειριστικό και τον
τεχνικό κίνδυνο, και εξασφαλίζουν τη χρηματοδότηση, εν όλω ή εν μέρει, της κατασκευής των
έργων ή της παροχής των υπηρεσιών με ίδια κεφάλαια και πόρους (άρθρο 2 παρ. 1 περ. β` και γ`).
Στις Συμβάσεις Σύμπραξης οι Ιδιωτικοί Φορείς συμβάλλονται μέσω Ανωνύμων Εταιρειών Ειδικού
Σκοπού (ΑΕΕΣ) που συνιστώνται από αυτούς αποκλειστικά και μόνο για τους σκοπούς της
Σύμπραξης και λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 (άρθρο 1 παρ. 4).
Περαιτέρω, το άρθρο 20 του ν. 3389/2005 ορίζει ότι «Η έκδοση όλων των αδειών που
απαιτούνται για τη μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση, λειτουργία, εκμετάλλευση και συντήρηση
των έργων ή και την παροχή των υπηρεσιών που έχουν ενταχθεί στο πεδίο εφαρμογής γίνεται στο
όνομα και για λογαριασμό της Εταιρείας Ειδικού Σκοπού», ενώ το άρθρο 22 του ιδίου νόμου που
φέρει τον τίτλο «Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» ορίζει ότι «1. Οι απαιτούμενες κατά
περίπτωση μελέτες ή προμελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων εκπονούνται και εγκρίνονται και οι
επιβαλλόμενοι περιβαλλοντικοί όροι καθορίζονται πριν από την ανάθεση της Σύμβασης Σύμπραξης.
[…]». Εξ άλλου, μεταξύ των διαδικασιών ανάθεσης για την επιλογή ιδιωτικού φορέα ο οποίος θα
αναλάβει την εκτέλεση έργων ή την παροχή υπηρεσιών με σύμβαση σύμπραξης, προβλέπεται και η
διαδικασία του «ανταγωνιστικού διαλόγου». Τη διαδικασία αυτή θέσπισε το άρθρο 29 της Οδηγίας
2004/18/ΕΚ. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού, ενσωματώθηκαν, το πρώτον, στην εθνική έννομη
τάξη, με το άρθρο 13 του ν.3389/2005, επαναλήφθηκαν δε και με το άρθρο 23 του π.δ/τος
60/2007 (το οποίο ενσωμάτωσε όλη την Οδηγία 2004/18/ΕΚ στην εθνική έννομη τάξη). Η
διαδικασία του «ανταγωνιστικού διαλόγου» συνίσταται, συνοπτικά, στα εξής: Η Αναθέτουσα Αρχή
δημοσιεύει Προκήρυξη Διαγωνισμού η οποία περιλαμβάνει περιγραφή των αναγκών και απαιτήσεών
της (άρθρο 13 παρ. 3 ν. 3389/2005). Ακολουθεί, σε πρώτη φάση, επιλογή των υποψηφίων
κατόπιν, ελέγχου μη συνδρομής λόγων αποκλεισμού και με βάση κριτήρια χρηματοοικονομικής
επάρκειας και αξιολόγησης της τεχνικής και επαγγελματικής ικανότητάς τους (άρθρο 13 παρ. 4 και
άρθρο 15 του ιδίου νόμου). Στη συνέχεια, σε δεύτερη φάση, η αναθέτουσα αρχή προβαίνει σε
διάλογο με τους υποψηφίους που επελέγησαν, σκοπός του οποίου είναι η διερεύνηση και ο
προσδιορισμός των μέσων που μπορούν να ικανοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες της
υπό ανάθεση συμβάσεως (άρθρο 13 παρ. 4). Αντικείμενο του διαλόγου μπορούν να αποτελούν
όλες οι πτυχές της σύμβασης (άρθρο 23 παρ. 3 εδ. β` του π.δ/τος 60/2007). Η αναθέτουσα αρχή,
αφού επιλέξει τη λύση ή τις λύσεις που ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες της, κηρύσσει τη
λήξη του διαλόγου και ενημερώνει σχετικά τους Υποψηφίους, τους οποίους καλεί να υποβάλουν
την τελική προσφορά τους, με βάση τη λύση ή τις λύσεις που επελέγησαν κατά τη διάρκεια του
διαλόγου (άρθρο 13 παρ. 6). Τέλος, οι αναθέτουσες αρχές αξιολογούν τις προσφορές, όπως τις
υπέβαλαν οι προσφέροντες, βάσει των κριτηρίων ανάθεσης που έχουν καθορισθεί στην προκήρυξη
και στα τεύχη του διαγωνισμού και επιλέγουν την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη
προσφορά (άρθρο 13 παρ. 9).
9. Επειδή, από τις διατάξεις που εκτέθηκαν στη σκέψη 7, συνάγεται ότι προϋπόθεση νόμιμης
εκτέλεσης εργασιών επεξεργασίας αποβλήτων είναι η προηγούμενη έκδοση αποφάσεως έγκρισης
περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ), το περιεχόμενο της οποίας ρυθμίζεται πλέον από τις ειδικές
διατάξεις του άρθρου 36 του ν. 4042/2012 – και συμπληρωματικά από τις γενικές διατάξεις της
κείμενης νομοθεσίας. Σύμφωνα δε με τη διάταξη της παρ.1 του ανωτέρω άρθρου, η ΑΕΠΟ
εργασιών επεξεργασίας αποβλήτων πρέπει να εκδίδεται σε στάδιο που προηγείται της έναρξης των
σχετικών εργασιών. Ενόψει όμως της διατάξεως του άρθρου 22 του ν. 3389/2005, που εκτέθηκε
στην προηγούμενη σκέψη, σε περίπτωση διαγωνιστικής διαδικασίας για την επιλογή αναδόχου
κατασκευής και λειτουργίας έργου επεξεργασίας αποβλήτων με ΣΔΙΤ, η σχετική ΑΕΠΟ θα πρέπει να
εκδίδεται πριν από την υπογραφή της σχετικής σύμβασης ανάθεσης.
10. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, μετά την έγκριση του αναθεωρημένου
ΠΕΣΔΑ, ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής (ΕΣΔΚΝΑ) ανέλαβε την πρωτοβουλία
να εξετάσει τις βέλτιστες μεθόδους επεξεργασίας απορριμμάτων. Για το σκοπό αυτό ανέθεσε,
κατόπιν διαγωνισμού, την εκπόνηση της μελέτης «Αξιολόγηση μεθόδων επεξεργασίας σύμμεικτων
απορριμμάτων στο Ν. Αττικής». Με βάση την εκπονηθείσα μελέτη, ο ΕΣΔΚΝΑ υπέβαλε προς τη
Διοίκηση ΜΠΕ, εν συνεχεία δε, εκδόθηκε η υπ` αριθμ. 195120/5.1.2011 ΚΥΑ έγκρισης
περιβαλλοντικών όρων του Εργου «Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης ΙΙ (ΕΜΑ ΙΙ) εντός των
ορίων της ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής». Τον ΕΣΔΚΝΑ διαδέχθηκε ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος
Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ), ο οποίος συστάθηκε υπό τη μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου
δικαίου με την υπ` αριθμ. 52546/16.11.2011 απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και αποτελεί το
Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (Φο.ΔΣ.Α.) του νομού Αττικής (στον οποίο μετέχουν η
μητροπολιτική περιφέρεια Αττικής και όλοι οι Δήμοι του ν. Αττικής). Ο ΕΣΔΝΑ , όμως, δεν
προκήρυξε το έργο με βάση την ανωτέρω ΚΥΑ, αλλά με την υπ’ αριθμ. 176/27.8.2012 πράξη της
Εκτελεστικής Επιτροπής του, αποφάσισε να υποβάλει αίτημα για την ένταξη, συνολικώς, των
έργων του ΠΕΣΔΑ Περιφέρειας Αττικής ( στην 1η ΔΕ) που αφορούν τη μελέτη, κατασκευή και
λειτουργία Μονάδων Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων (ΜΕΑ) στον κατάλογο προτεινόμενων
συμπράξεων. Τελικώς, με την από 25.10.2012 απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Συμπράξεων
Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΔΕΣΔΙΤ) εγκρίθηκε, μεταξύ άλλων, η υπαγωγή στις διατάξεις του ν.
3389/2005 περί Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) της προτεινόμενης σύμπραξης
για τη ΜΕΑ στην ΟΕΔΑ Δ. Αττικής (Ανω Λιόσια). Εν συνεχεία, με την υπ` αριθμ. 364/19.11.2012
απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΕΣΔΝΑ εγκρίθηκε, μεταξύ άλλων, το τεύχος
προκηρύξεως «Α` Φάση-Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος» για το έργο «Μελέτη,
χρηματοδότηση, κατασκευή, συντήρηση, τεχνική διαχείριση και λειτουργία της Μονάδας
Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων στην Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης
Απορριμμάτων Δυτικής Αττικής (Ανω Λιόσια), με ΣΔΙΤ». (Με την ίδια απόφαση του ΕΣΔΝΑ
εγκρίθηκαν αντίστοιχα τεύχη προκηρύξεως με το ίδιο αντικείμενο στην ΟΕΔΑ Δ. Αττικής (Φυλή),
στην ΟΕΔΑ ΒΑ Αττικής και στην ΟΕΔΑ ΝΑ Αττικής.) Το επίδικο υπό ανάθεση έργο, υλοποιεί την
πρόβλεψη του ΠΕΣΔΑ της Περιφέρειας Αττικής για την κατασκευή και λειτουργία της 2ης Κεντρικής
Μονάδας Επεξεργασίας Συμμείκτων ΑΣΑ στην ΟΕΔΑ Δ. Αττικής. Ενόψει δε, της προβλέψεως του
ΠΕΣΔΑ περί της δυνατότητας η Κεντρική Μονάδα να λειτουργεί υπό τη μορφή περισσότερων
εγκαταστάσεων, έχει ήδη προκηρυχθεί, όπως αναφέρθηκε, διαγωνισμός για την κατασκευή και
λειτουργία και άλλης ΜΕΑ στην ίδια ΟΕΔΑ (Φυλή).
11. Επειδή, ειδικότερα, στην επίδικη προκήρυξη προβλέπονται τα εξής: Αναθέτουσα Αρχή είναι ο
ΕΣΔΝΑ (άρθρο 2.1). Η επιλογή του Ιδιωτικού Φορέα Σύμπραξης (ΙΦΣ) θα γίνει με την διαδικασία
ανταγωνιστικού διαλόγου του άρθρου 13 Ν. 3389/2005 σε συνδυασμό με το άρθρο 23 Π.Δ.
60/2007 (άρθρο 4.1). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη διάταξη 4.3 της προκηρύξεως, ο διαγωνισμός
θα διεξαχθεί σε δύο φάσεις: 1) Την Α` ΦΑΣΗ (προεπιλογή) κατά την οποία οι ενδιαφερόμενοι θα
υποβάλουν αίτηση συμμετοχής και θα καταθέσουν φάκελο εκδήλωσης ενδιαφέροντος. 2) Την Β`
ΦΑΣΗ, η οποία διακρίνεται σε δύο επιμέρους στάδια: Διάλογος (Στάδιο Ι) και Υποβολή Δεσμευτικών
Προσφορών Ανάθεση (Στάδιο ΙΙ), τα οποία διενεργούνται με βάση τα τεύχη «Πρόκληση
Συμμετοχής σε Διάλογο (ΠΣΔ)» και «Πρόσκληση Υποβολής Δεσμευτικής Προσφοράς (ΠΥΔΠ)»,
αντίστοιχα. Το τεύχος «Πρόκληση Συμμετοχής σε Διάλογο (ΠΣΔ)» που θα αποσταλεί στους
προεπιλεγέντες, θα περιλαμβάνει τους λεπτομερείς όρους διενέργειας του διαλόγου που θα διεξάγει
η Αναθέτουσα Αρχή. Ενδεικτικά, στην προκήρυξη αναφέρεται ότι η αναθέτουσα αρχή θα διεξάγει
διάλογο με καθέναν από τους προεπιλεγέντες σχετικά με τις βασικές τεχνικές, χρηματοοικονομικές
παραμέτρους του έργου, όπως τη χρονική διάρκεια της σύμβασης σύμπραξης, την απαιτούμενη
δυναμικότητα των εγκαταστάσεων του έργου, τη σύσταση των απορριμμάτων, το αποδεκτό
ποσοστό υπολείμματος που θα οδηγείται σε ΧΥΤΥ, το μηχανισμό πληρωμών κ.α. (βλ. διάταξη
11.1.2 της προκηρύξεως). Αντικείμενο του τεύχους «Πρόσκληση Υποβολής Δεσμευτικής
Προσφοράς (ΠΥΔΠ)», θα είναι οι όροι και οι απαιτήσεις για την σύνταξη και υποβολή δεσμευτικών
προσφορών, όπως ενδεικτικά, οι ελάχιστες απαιτήσεις εκτροπής και ποιότητας του υπολείμματος,
οι τεχνικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις, οι προδιαγραφές, οι απαιτήσεις διαθεσιμότητας των
εγκαταστάσεων και των συστημάτων των κτιρίων κ.α. (βλ. διάταξη 11.1.5 της προκηρύξεως). Ως
Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) ορίζεται στην προκήρυξη (άρθρο 2.1): « […] η μονάδα
επεξεργασίας σύμμεικτων αστικών στερεών αποβλήτων, η οποία αποτελείται από το σύνολο των
συστημάτων, του εξοπλισμού (ενδεικτικά αναφέρονται τα συστήματα μηχανικής διαλογής,
σύστημα κομποστοποίησης, σύστημα αποτέφρωσης, συστήματα προεπεξεργασίας και
αντιρρύπανσης, ενεργειακής αξιοποίησης κλπ) των κτιριακών εγκαταστάσεων και των έργων
υποδομής όπου εφαρμόζονται, αυτοτελώς η συνδυαστικά, μηχανικές, φυσικές, θερμικές, χημικές ή
βιολογικές επεξεργασίες που μεταβάλλουν τα χαρακτηριστικά των στερεών αποβλήτων. Σκοπός
της μονάδας αυτής αποτελεί η ελαχιστοποίηση του όγκου ή και του βάρους ή και της
βιοαποδομησιμότητας των προς ταφή απορριμμάτων, ο περιορισμός των επικίνδυνων ουσιών
αυτών, η συνεισφορά στην ανάκτηση υλικών ή και ενέργειας και η μείωση των περιβαλλοντικών
επιπτώσεων από τη διάθεση των επεξεργασμένων αστικών στερεών αποβλήτων». Ενδεικτική
περιγραφή του έργου περιέχεται στο άρθρο 1 της προκηρύξεως. Ειδικότερα ορίζεται ότι: «1.1 […]
1.6 Κατά την παρούσα φάση η ετήσια ποσότητα των προς διαχείριση ΑΣΑ έχει ενδεικτικά εκτιμηθεί
κατά μέ
