09 Apr ΟΛΛΑΝΔΙΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ : σημειώσατε Γιούνους
Posted at 00:00h
in Τα παλιά
Αίσθηση έχει προκαλέσει η περίπτωση του εννιάχρονου Γιούνους, ο οποίος ζει σε ανάδοχη οικογένεια στην Ολλανδία. Μερικούς ίσως τους ξένιζει το γεγονός ότι αφενός ο Τουρκο-ολλανδός Γιούνος, είχε ζήσει τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του με τη βιολογική του μητέρα, τουρκικής ιθαγένειας και αφετέρου ότι ανάδοχη οικογένεια ήταν ομοφυλόφιλες Ολλανδέζες.
Η Ολλανδική πρόνοια αναφέρει και αποδεικνύει ότι ο Γιούνους κακοποιείτο από τους βιολογικούς του γονείς και γι’ αυτό το λόγο έδρασε, με σκοπό να τον προστατεύσει. Μόλις οι βιολογικοί γονείς ανακάλυψαν ότι το παιδί τους έχει υιοθετηθεί από δύο ομοφυλόφιλες, απευθύνθηκαν στο τουρκικά ΜΜΕ και επικοινώνησαν με τον Ερντογαν ζητώντας την υποστήριξή του. Η Επιτροπή «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» της Τουρκίας αναφέρει ότι τουλάχιστον 5.000 τέκνα Τουρκικών υπηκόων βρίσκονται σε ανάδοχες οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων και μερικών «αμφισβητήσιμων» περιπτώσεων (όπως αναδοχή από Καθολικούς ή από ομοφυλόφιλους γονείς). Προσθέτει, μάλιστα, ότι η αναδοχή είναι «ιερό δικαίωμα» και γι’ αυτό το λόγο δικαιολογείται το ενδιαφέρον την Τουρκίας στην προκειμένη αναδοχή.
Με τις δηλώσεις του Ερντογαν ότι ο ΜΚΟ της Ολλανδίας πρέπει να δράσουν, με σκοπό να διασφαλίσουν ότι το παιδί θα υιοθετηθεί από Μουσουλμάνους γονείς, έτσι ώστε να περιέλθει σε κατάσταση παρόμοια με αυτή που ήταν στην αρχή. Ο Ολλανδός Πρωθυπουργός, Μαρκ Ρούττε, προς απάντηση δηλώνει ότι οι τελευταίες τις δηλώσεις παραπέμπουν σε αποικιοκρατικές πολιτικές καταλήγοντας ότι «η επιλογή Ολλανδών ανάδοχων γονέων είναι θέμα αποκλειστικής ευθύνης της Ολλανδίας και κανενός άλλου κράτους.»(http://www.globalpost.com/dispatch/news/afp/130321/dutch-turkish-lesbian-adoption-row-clouds-erdogan-visit)
Το πρώτο ζήτημα που αξίζει να σχολιάσουμε αφορά στο ότι το παιδί είναι πολυιθαγενές. Απέκτησε τόσο την τουρκική ιθαγένεια, λόγω γεννήσεως όσο και την ολλανδική ιθαγένεια, επειδή γεννήθηκε σε ολλανδικό έδαφος. Στην περίπτωση αυτή, όμως, το παιδί κακοποιούταν στην Ολλανδία και γι’ αυτό το λόγο η Ολλανδία έχει συμφέρον για την καλή κατάσταση του παιδιού, με αποτέλεσμα να μην παίζει ρόλο το γεγονός ότι διέθετε παράλληλα και την τουρκική ιθαγένεια.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, αν αχθεί στα ελληνικά δικαστήρια η υπόθεση σχετικά με την αναδοχή και το παιδί έχει ελληνική και τουρκική ιθαγένεια, βάσει του άρθρου 31 με τίτλο «Πολλαπλή Ιθαγένεια» το οποίο ορίζει ότι «Αν το πρόσωπο έχει ελληνική και ξένη ιθαγένεια, ως δίκαιο της ιθαγένειας εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο.[..]». Στη συνέχεια, το άρθρο 23 με τίτλο «Υιοθεσία» αξιώνει «Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη σύσταση και τη λύση της υιοθεσίας ρυθμίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους», με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο, στην υποθετική περίπτωση που τα ομόφυλα ζευγάρια υιοθετούσαν ένα παιδί από την Ελλάδα.
Παρ’ όλα αυτά, σε μία πιθανή κρίση της υπόθεσης Γιούνους από το Ολλανδικό δικαστήριο, ο δικαστής σε πιθανό ισχυρισμό της βιολογικής μητέρας ότι το παιδί θα ήταν καλύτερα να είναι με τους βιολογικούς τους συγγενείς (και όχι απαραίτητα με εκείνη), θα πρέπει να απαντήσει ότι: α)το παιδί είχε ζήσει κάποιο χρονικό διάστημα με την μητέρα του, η οποία κάθε άλλο παρά το πρόσεχε, β)αν επιστρέψει στην Τουρκία, θα δοθεί δημοσιότητα στο θέμα και αυτό θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχολογία του και γ) ότι ακόμα κι αν διαταχθεί η επιστροφή του παιδιού στην Τουρκία, δεν υπάρχει κάποια εγγύηση ότι η Τουρκία θα μεριμνήσει για το συμφέρον του Γιούνους, θεωρώντας το πλήρως συνδεδεμένο με την βιολογική του οικογένεια.
Το δεύτερο ζήτημα και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι παρατηρούμε στην προκειμένη περίπτωση ότι η δημόσια τάξη της Ολλανδίας αντιπαραβάλλεται προς την δημόσια τάξη της Τουρκία κατά τρόπο μάλλον μεσαιωνικό και αποικιοκρατικό.
Η Ολλανδική πρόνοια αναφέρει και αποδεικνύει ότι ο Γιούνους κακοποιείτο από τους βιολογικούς του γονείς και γι’ αυτό το λόγο έδρασε, με σκοπό να τον προστατεύσει. Μόλις οι βιολογικοί γονείς ανακάλυψαν ότι το παιδί τους έχει υιοθετηθεί από δύο ομοφυλόφιλες, απευθύνθηκαν στο τουρκικά ΜΜΕ και επικοινώνησαν με τον Ερντογαν ζητώντας την υποστήριξή του. Η Επιτροπή «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» της Τουρκίας αναφέρει ότι τουλάχιστον 5.000 τέκνα Τουρκικών υπηκόων βρίσκονται σε ανάδοχες οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων και μερικών «αμφισβητήσιμων» περιπτώσεων (όπως αναδοχή από Καθολικούς ή από ομοφυλόφιλους γονείς). Προσθέτει, μάλιστα, ότι η αναδοχή είναι «ιερό δικαίωμα» και γι’ αυτό το λόγο δικαιολογείται το ενδιαφέρον την Τουρκίας στην προκειμένη αναδοχή.
Με τις δηλώσεις του Ερντογαν ότι ο ΜΚΟ της Ολλανδίας πρέπει να δράσουν, με σκοπό να διασφαλίσουν ότι το παιδί θα υιοθετηθεί από Μουσουλμάνους γονείς, έτσι ώστε να περιέλθει σε κατάσταση παρόμοια με αυτή που ήταν στην αρχή. Ο Ολλανδός Πρωθυπουργός, Μαρκ Ρούττε, προς απάντηση δηλώνει ότι οι τελευταίες τις δηλώσεις παραπέμπουν σε αποικιοκρατικές πολιτικές καταλήγοντας ότι «η επιλογή Ολλανδών ανάδοχων γονέων είναι θέμα αποκλειστικής ευθύνης της Ολλανδίας και κανενός άλλου κράτους.»(http://www.globalpost.com/dispatch/news/afp/130321/dutch-turkish-lesbian-adoption-row-clouds-erdogan-visit)
Το πρώτο ζήτημα που αξίζει να σχολιάσουμε αφορά στο ότι το παιδί είναι πολυιθαγενές. Απέκτησε τόσο την τουρκική ιθαγένεια, λόγω γεννήσεως όσο και την ολλανδική ιθαγένεια, επειδή γεννήθηκε σε ολλανδικό έδαφος. Στην περίπτωση αυτή, όμως, το παιδί κακοποιούταν στην Ολλανδία και γι’ αυτό το λόγο η Ολλανδία έχει συμφέρον για την καλή κατάσταση του παιδιού, με αποτέλεσμα να μην παίζει ρόλο το γεγονός ότι διέθετε παράλληλα και την τουρκική ιθαγένεια.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, αν αχθεί στα ελληνικά δικαστήρια η υπόθεση σχετικά με την αναδοχή και το παιδί έχει ελληνική και τουρκική ιθαγένεια, βάσει του άρθρου 31 με τίτλο «Πολλαπλή Ιθαγένεια» το οποίο ορίζει ότι «Αν το πρόσωπο έχει ελληνική και ξένη ιθαγένεια, ως δίκαιο της ιθαγένειας εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο.[..]». Στη συνέχεια, το άρθρο 23 με τίτλο «Υιοθεσία» αξιώνει «Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη σύσταση και τη λύση της υιοθεσίας ρυθμίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους», με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο, στην υποθετική περίπτωση που τα ομόφυλα ζευγάρια υιοθετούσαν ένα παιδί από την Ελλάδα.
Παρ’ όλα αυτά, σε μία πιθανή κρίση της υπόθεσης Γιούνους από το Ολλανδικό δικαστήριο, ο δικαστής σε πιθανό ισχυρισμό της βιολογικής μητέρας ότι το παιδί θα ήταν καλύτερα να είναι με τους βιολογικούς τους συγγενείς (και όχι απαραίτητα με εκείνη), θα πρέπει να απαντήσει ότι: α)το παιδί είχε ζήσει κάποιο χρονικό διάστημα με την μητέρα του, η οποία κάθε άλλο παρά το πρόσεχε, β)αν επιστρέψει στην Τουρκία, θα δοθεί δημοσιότητα στο θέμα και αυτό θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχολογία του και γ) ότι ακόμα κι αν διαταχθεί η επιστροφή του παιδιού στην Τουρκία, δεν υπάρχει κάποια εγγύηση ότι η Τουρκία θα μεριμνήσει για το συμφέρον του Γιούνους, θεωρώντας το πλήρως συνδεδεμένο με την βιολογική του οικογένεια.
Το δεύτερο ζήτημα και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι παρατηρούμε στην προκειμένη περίπτωση ότι η δημόσια τάξη της Ολλανδίας αντιπαραβάλλεται προς την δημόσια τάξη της Τουρκία κατά τρόπο μάλλον μεσαιωνικό και αποικιοκρατικό.