27 Jan ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΝΕΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Posted at 00:00h
in
Τα παλιά
by nomikanea
Ο Νίκος Παρασκευόπουλος διδάσκει ποινικό δίκαιο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1980. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ και είναι κοσμήτορας της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Έντονη είναι η παρουσία του στη νομική πράξη, καθώς συμμετείχε σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, ανέπτυξε δραστηριότητα μεσολαβητή σε εξεγέρσεις κρατουμένων (1990,1996) και είχε την ευθύνη προγραμμάτων επανένταξης αποφυλακισμένων (1988-1997). Πολλές από τις θέσεις που υποστήριξε υιοθετήθηκαν από την ποινική νομοθεσία (μεταρρύθμιση εγκλημάτων κατά της κρατικής ελευθερίας και αποποινικοποίηση μοιχείας, εισαγωγή περιπτώσεων δικαστικής άφεσης της ποινής, νέα νομοθεσία για τον εγκλεισμό ψυχασθενών σε ψυχιατρεία, κατάργηση θανατικής ποινής και ειδικού νόμου κατά της τρομοκρατίας, αποποινικοποίηση περιύβρισης αρχής, μείωση ποινών και εξαρτημένους μικροδιακινητές). Κατά την περίοδο 1993-1995 υπήρξε σύμβουλος για θέματα ποινικού και σωφρονιστικού δικαίου του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης Γ. Κουβελάκη. Έχει λάβει μέρος ως εκπρόσωπος της χώρας σε συνέδρια ή επιτροπές διεθνών οργανισμών καθώς και στο Δ.Σ. (ως πρόεδρος) του Κ.Ε.Θ.Ε.Α.
Απο τις δηλώσεις του στην ΑΥΓΗ χθεσ
Νίκος Παρασκευόπουλος: Έχουμε μπροστά μας δύσκολους αγώνες
Όσο ιστορική κι αν είναι η στιγμή της ανάδειξης μιας αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα, όσο έντονη κι αν είναι η παρόρμηση για επινίκια ή εκδηλώσεις ενθουσιασμού, οι ώμοι άμεσα βαραίνουν από ευθύνες. Τα προβλήματα της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής είναι ζωτικά, καυτά, και ταυτόχρονα επείγοντα έχουν γίνει τα σωρευμένα κοινωνικά προβλήματα: ανεργία, περίθαλψη, παιδεία.
Αυτό που δεν πρέπει παρά το βάρος των παραπάνω θεμάτων να υποτιμηθεί είναι η διασφάλιση της δημοκρατικής λειτουργίας της Διοίκησης. Είναι όρος, μέσο για όλα. Η γραφειοκρατία εν τω μεταξύ παραμονεύει σαν τέρας με πλοκάμια. Δεν αρκεί ένας μόνο υπουργός με τους συμβούλους του για να το δαμάσουν. Από την πρώτη στιγμή είναι ανάγκη να αναδιοργανωθούν οι διοικητικές υπηρεσίες, ώστε να υπηρετήσουν τις νέες πολιτικές. Άλλωστε, αρκεί ένας κρίκος της αλυσίδας να σπάσει, ώστε να γίνει η ανέλκυση αδύνατη. Η σημερινή χαρά πρέπει να τραπεί σε αισιοδοξία και σθένος, γιατί οι νέοι αγώνες θα είναι δυσκολότεροι.
