Κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Κώστα Σημίτη: ο εκτροχιασμός

«Ο εκτροχιασμός». Αυτός είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Κώστα Σημίτη που κυκλοφορεί  τιμώντας υφολογικά με τον τίτλο του τον παλαιό του συνεργάτη που χάθηκε το Νίκο το Θέμελη. Σίγουρα δεν είναι μυθιστόρημα αλλά σίγουρα επίσης αναφέρεται στο πολυτάραχο μυθιστόρημα της χώρας το οποίο επιχειρεί να αναδιηγηθεί από τη δική του σκοπιά, όπως έκανε και με άλλα βιβλία του.
Σύμφωνα με τα Νέα, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στις αιτίες του οικονομικού αδιεξόδου στο οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα και ασκεί κριτική και στα πολιτικά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Ο κ. Σημίτης αποδίδει ευθύνες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, είτε δεν κατανόησε σε όλη τους τη διάσταση τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης, είτε προέταξε οικονομικές ιδιοτέλειες αντί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Επιπλέον, αναφορά κάνει στα πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο στα χρόνια της κρίσης:
Για τον Κώστα Καραμανλή: Γράφει ότι «ακολούθησε τον παραδοσιακό τρόπο των επιλεκτικών παροχών σε ομάδες ψηφοφόρων. Κυβερνούσε με την ουτοπική ελπίδα ότι τα προβλήματα τακτοποιούνται από μόνα τους, αυτόματα, χάρη σε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, πλατιά χαμόγελα και καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις».
Για τον Γιώργο Παπανδρέου: «Ως πρωθυπουργός ήταν αμφίθυμος, για καιρό έμοιαζε να αρνείται την πραγματικότητα. Επί μήνες το κενό πολιτικής επιχειρήθηκε να καλυφθεί με δηλώσεις για τη διαφθορά. Χειρίστηκε την κρίση κυρίως ως επικοινωνιακό τέχνασμα. Η κυβέρνησή του απέτυχε να δρομολογήσει την πορεία προς την ανάκαμψη».
Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο: «Το αίτημα της Μέρκελ προς τον Παπαδήμο να συμμετάσχει κι αυτός “εκτάκτως” στο Eurogroup της 17/2/2012 επιβεβαίωνε πως για τους Ευρωπαίους βάραινε το ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών, δεν διέθετε οικονομική πείρα, δεν είχε προσαρμοσθεί στο ευρωπαϊκό περιβάλλον και προκαλούσε τις αντιδράσεις ακόμα και όσων συμπαθούσαν την Ελλάδα.
Για τον Λουκά Παπαδήμο: «Πέτυχε να ανακόψει την ελεύθερη πτώση της χώρας, που προκάλεσε η αμφισβήτηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου 2011. Κατάφερε να συγκεκριμενοποιήσει αυτές τις αποφάσεις, να πραγματοποιήσει την αναδιάρθρωση του χρέους και να προωθήσει την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής».
Κυκλοφορεί την ίδια μέρα με τα Νομικά Νέα γι’αυτό και του ευχόμαστε να είναι καλοτάξειδο αν και διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για τη χρησιμότητα των βιβλίων που συντάσσουν πολιτικοί όταν ο ρόλος τους είναι πλέον περασμένος. Ο πολιτικός λόγος χαρακτηρίζεται από ακατάσχετη φλυαρία και κριτική συχνά αναδίδοντας ένα άρωμα πίκρας για την απουσία του γράφοντος αλλά και παραίτησης από τις ευθύνες που τυχόν του καταλογίζονται από άλλους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι την τύχη της χώρας την φτιάξαμε όλοι μαζί συλλογικά και γι’αυτό κανείς δεν μπορεί να δείχνει τους άλλους παρεκτός όσων τα κρίσιμα χρόνια πήγαιναν σχολείο. Σε αυτούς πιστεύω οφείλει να αφιερώσει το επόμενο έργο του ο πρώην πρωθυπουργός και παλαιός συνάδελφος δίδοντας τον τίτλο: «θα υπάρξει ποτέ συγχώρεση?»