Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Δεν αγνοεί το ζήτημα η Ευρώπη και εννοούμε η Ενωση.
Οι κατακτήσεις του κοινοτικού δικαίου για τα δικαιώματα του παιδιού στις 1 Οκτωβρίου του 2013 αποτελούν γεγονός. Σημαντικά και συστηματοποιημένα κείμενα για τον καθένα που θέλει να μάθει.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενημερώνει και αναπτύσσει διεξοδικά. Διότι φυσικά γνωρίζει ότι τα δικαιώματα των παιδιών και του κάθε παιδιού αποτελούν αντικείμενο της ψυχοθεραπείας των ενηλίκων δυστυχώς.

Η νομολογία ήδη αναγνωρίζει τα δικαιώματα του παιδιού ως έννοια και νομική κατηγορία
Βλ Ειδικά την απόφαση C 403/09 και συγκεκριμένα την ακόλουθη αναφορά:

” Τέλος, υπέρ των ανωτέρω εκτιμήσεων συνηγορούν οι επιταγές που απορρέουν από την τριακοστή τρίτη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 2201/2003, κατά την οποία ο κανονισμός αναγνωρίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που προασπίζει ο Χάρτης, μεριμνώντας ειδικότερα για τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παιδιού, όπως προβλέπει το άρθρο 24 του Χάρτη.

54 Πρέπει να τονιστεί ότι ένα από τα εν λόγω θεμελιώδη δικαιώματα του παιδιού είναι το προβλεπόμενο στο άρθρο 24, παράγραφος 3, του Χάρτη δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί τακτικές προσωπικές σχέσεις και άμεσες επαφές με τους δύο γονείς του, ο σεβασμός του οποίου αποτελεί αναμφισβήτητα ύψιστο συμφέρον κάθε παιδιού.

55 Το άρθρο 20 του κανονισμού 2201/2003 δεν πρέπει να ερμηνεύεται κατά τρόπο αντίθετο προς το εν λόγω θεμελιώδες δικαίωμα.

56 Συναφώς, διαπιστώνεται ότι η παράνομη μετακίνηση του τέκνου κατόπιν μονομερούς αποφάσεως ενός από τους γονείς του στερεί κατά κανόνα από το τέκνο τη δυνατότητα να διατηρεί τακτικές προσωπικές σχέσεις και άμεσες επαφές με τον έτερο γονέα.

57 Συνεπώς, το άρθρο 20 του κανονισμού 2201/2003 δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να χρησιμεύει για τον γονέα που μετακίνησε παρανόμως το τέκνο ως μέσο διαιωνίσεως της de facto καταστάσεως που δημιούργησε με την παράνομη συμπεριφορά του ή νομιμοποιήσεως των συνεπειών της συμπεριφοράς αυτής.

58 Βεβαίως, κατά το άρθρο 24, παράγραφος 3, του Χάρτη, παρέκκλιση από το θεμελιώδες δικαίωμα του τέκνου να διατηρεί τακτικές προσωπικές σχέσεις και άμεσες επαφές με τους δύο γονείς του χωρεί αν ένα τέτοιο ύψιστο συμφέρον αντίκειται σε άλλο συμφέρον του τέκνου.

59 Πρέπει, συνεπώς, να γίνει δεκτό ότι ένα μέτρο που εμποδίζει τη διατήρηση τακτικών προσωπικών σχέσεων και άμεσων επαφών με τους δύο γονείς του τέκνου μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον από την ύπαρξη άλλου συμφέροντος τέτοιας φύσεως ώστε να υπερτερεί του σχετικού με το εν λόγω θεμελιώδες συμφέρον δικαιώματος.

60 Πάντως, η ισορροπημένη και λογική εκτίμηση όλων των αντικρουόμενων συμφερόντων, η οποία πρέπει να στηρίζεται σε αντικειμενικές εκτιμήσεις αφορώσες το τέκνο καθαυτό και το κοινωνικό περιβάλλον του πρέπει, καταρχήν, να πραγματοποιείται στο πλαίσιο διαδικασίας ενώπιον του δικαστηρίου που έχει δικαιοδοσία ως προς την ουσία, βάσει των διατάξεων του κανονισμού 2201/2003.

61 Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, στα υποβληθέντα ερωτήματα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 20 του κανονισμού 2201/2003 έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, δεν παρέχει σε δικαστήριο κράτους μέλους τη δυνατότητα να εκδώσει προσωρινό μέτρο γονικής μέριμνας σχετικό με την ανάθεση της επιμέλειας τέκνου ευρισκόμενου στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους σε έναν από τους δύο γονείς του, όταν δικαστήριο άλλου κράτους μέλους, το οποίο έχει βάσει του κανονισμού αυτού δικαιοδοσία ως προς την ουσία της σχετικής με την επιμέλεια του τέκνου διαφοράς, έχει ήδη εκδώσει απόφαση με την οποία η επιμέλεια του τέκνου αυτού ανατέθηκε προσωρινώς στον έτερο γονέα και η απόφαση αυτή έχει κηρυχθεί εκτελεστή στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους.

Επί των δικαστικών εξόδων

62 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000, έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, δεν παρέχει σε δικαστήριο κράτους μέλους τη δυνατότητα να εκδώσει προσωρινό μέτρο γονικής μέριμνας σχετικό με την ανάθεση της επιμέλειας τέκνου ευρισκόμενου στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους σε έναν από τους δύο γονείς του, όταν δικαστήριο άλλου κράτους μέλους, το οποίο έχει βάσει του κανονισμού αυτού δικαιοδοσία ως προς την ουσία της σχετικής με την επιμέλεια του τέκνου διαφοράς, έχει ήδη εκδώσει απόφαση με την οποία η επιμέλεια του τέκνου αυτού ανατέθηκε προσωρινώς στον έτερο γονέα και η απόφαση αυτή έχει κηρυχθεί εκτελεστή στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους.

(υπογραφές)

Ο Γενικός Εισαγγελέας αναπτύσσει το θέμα διεξοδικά.
.
H θεωρία επικουρεί τη νομολογία:

Gouttenoire, Adeline: Les droits de l’enfant devant la Cour de justice de l’Union européenne, Revue des affaires européennes 2009-10 p.627-634
Idot, Laurence: Conflits de juridictions et enlèvement d’enfant, Europe 2010 Janvier Comm. nº 57 p.42
Henrich, Dieter: Zeitschrift für das gesamte Familienrecht 2010 p.526-527
Komárek, J.: Předběžná opatření týkající se péče o dítě s přeshraničním prvkem, Soudní rozhledy : mesícník ceské, zahranicní a evropské judikatury : nová soudní rozhodnutí vydávaná redakcí casopisu Právní rozhledy ve spoluprác jednotlivymi soudci 2010 p.115-117
Grasso, G.: Il Foro italiano 2010 IV Col.132-134
Brière, Carine: Bruxelles II bis: mesure provisoire sur mesure provisoire ne vaut, Recueil Le Dalloz 2010 nº 17 p.1056-1058
Jault-Seseke, Fabienne: Conflit de juridictions. Les règles communautaires, Recueil Le Dalloz 2010 p. 1593-1598
Guez, Philippe: Les mesures urgentes et provisoires de l’article 20 du règlement Bruxelles II bis en cas de déplacement illicite d’enfant, Gazette du Palais 2010 nº 148-149 Jur. p.47-49
Cortés Martín, José Manuel: Jurisprudencia del Tribunal de Justicia de la Uníon Europea, Septiembre – Diciembre 2010, Revista de Derecho Comunitario Europeo 2010 nº35 p.257-322
Tsantinis, Spyros: Recent ECJ Judgments in Cases of Children Abduction and Parental Responsibility The ECJ Judgments “Deticek”, “Povse” and “Purrucker”, Int’l Lis 2010 p.118-127
Brkan, Maja: Neskladnost slovenske potrošniške zakonodaje z evropsko?, Pravna praksa 2010 nº 47 p.11-13
Requejo Isidro, Marta: El artículo 20 Reglamento (CE) número 2201/2003 ante el TJCE, Diario La ley 2010 nº 7479 p.1-6
Janzen, Ulrike ; Gärtner, Veronika: Kindschaftsrechtliche Spannungsverhältnisse im Rahmen der EuEheVO – die Entscheidung des EuGH in Sachen Detiček, Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrechts 2011 p.158-166
De Boer, Th.M.: Nederlandse jurisprudentie ; Uitspraken in burgerlijke en strafzaken 2011 nº 348
Bergamini, Elisabetta: Evoluzioni nel diritto di famiglia dell’Unione europea: il regolamento 1259/2010 sulla legge applicabile al divorzio e alla separazione personale, Studi sull’integrazione europea 2012 nº 1 p.181-201
L’ubíca, Gregová Širícová: Rozsudok “DETIČEK”, Výber z rozhodnutí Súdneho dvora Európskych spoločenstiev 2012 nº 3 p.63-6

Είναι πιστεύουμε μια καλή αρχή. Χρειάζεται όμως συνέχεια δυναμική.