ΕΝΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ CHRISTIAN WULFF

ΕΝΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ CHRISTIAN WULFF

Ο Κρίστιαν Βουλφ (γερμ: Christian Wulff) Γερμανός δικηγόρος και πολιτικός ανέλαβε τα καθήκοντα Προέδρου ύστερα από την παραίτηση του Χορστ Κέλερ στις 31 Μαΐου – η επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του έγινε στις 2 Ιουλίου. Παρ’ ολ’ αυτά, στις 17 Φεβρουαρίου 2012 ανακοίνωσε την παραίτηση του απ’ την προεδρία της Γερμανίας, λόγω σκανδάλου με στεγαστικά δάνεια. Διετέλεσε Πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας μεταξύ 2003 και 2010.

Ο Κρίστιαν Βίλχελμ Βάλτερ Βουλφ γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1959 στο Όσναμπρικ της Κάτω Σαξονίας. Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένειά του και έτσι μεγάλωσε με την μητέρα του. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο του Όσναμπρικ. Αφού έλαβε μέλος στην νεολαία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, ο Βουλφ έθεσε την υποψηφιότητά του για πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας το 1994, ωστόσο ηττήθηκε από τον Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ο Βουλφ παρέμεινε μέλος της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο της Κάτω Σαξονίας μέχρι το 2003, όπου εξελέγη πρωθυπουργός του ομόσπονδου κρατιδίου, τερματίζοντας την κυριαρχία του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Στις 30 Ιουνίου 2010, ο Κρίστιαν Βουλφ εξελέγη πρόεδρος της Γερμανίας, κερδίζοντας 625 ψήφους από τους συνολικά 1242 στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση. Ηταν ο νεαρότερος πρόεδρος της Γερμανίας (51 ετών) και ο πρώτος Ρωμαιοκαθολικός πρόεδρος της Γερμανίας ύστερα από 40 χρόνια (τελευταίος ήταν ο Χάινριχ Λίμπκε). Στις 17 Φεβρουαρίου 2012 ανακοίνωσε την παραίτηση του απ’ την θέση αυτή μετά το αίτημα της Εισαγγελίας για άρση της ασυλίας του, ώστε να διερευνηθούν κατηγορίες εναντίον του για αποδοχή αθέμιτων προνομίων.
«Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών και εβδομάδων έχουν δείξει ότι η εμπιστοσύνη του γερμανικού λαού και επομένως η αποτελεσματικότητά μου έχουν υποστεί σοβαρό πλήγμα» δήλωσε ο Βουλφ.
«Για το λόγο αυτό, δεν είναι πλέον δυνατό για μένα να ασκώ τα καθήκοντα του προέδρου, όπως απαιτείται στο εσωτερικό και το εξωτερικό» πρόσθεσε.
Θα ακολουθήσουν δηλώσεις της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία ακύρωσε την προγραμματισμένη επίσκεψή της στη Ρώμη.
Ο Βουλφ, ο οποίος επελέγη για το προεδρικό αξίωμα το 2010 από την καγκελάριο Μέρκελ, δεχόταν πυρά τους τελευταίους μήνες εν μέσω σκανδάλου σχετικά με στεγαστικό δάνειο που έλαβε, όταν ήταν πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας.

Οι εισαγγελείς του Ανόβερου απήγγειλαν τον Απρίλιο κατηγορίες εναντίον του Βουλφ, ο οποίος κατείχε την κυρίως τιμητική θέση του προέδρου της Γερμανίας από τον Ιούλιο του 2010 ως τον Φεβρουάριο του 2012,

Η απόφαση του εισαγγελέα ανακοινώθηκε αφού ο Βουλφ δεν δέχθηκε να συνάψει συμφωνία με την εισαγγελία, βάσει της οποίας θα πλήρωνε πρόστιμο 20.000 ευρώ με αντάλλαγμα να αποσυρθούν οι κατηγορίες, θέλοντας, όπως είπε, να καθαρίσει το όνομά του.
Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κρίστιαν Βουλφ κρίθηκε τελικά αθώος λόγω έλλειψης επαρκών αποδεικτικών στοιχείων στην υπόθεση παθητικής δωροδοκίας που οδήγησε στην παραίτησή του το 2012.
Δύο χρόνια μετά την παραίτηση του Κρίστιαν Βουλφ από τον προεδρικό θώκο το Φεβρουάριο του 2012 λόγω αιτιάσεων για παθητική δωροδοκία, δικαστήριο του Ανοβέρου έκρινε σήμερα ότι ο πρώην γερμανός πρόεδρος είναι αθώος, λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων που να στοιχειοθετούν το παραπάνω αδίκημα. Ο πρώην Γερμανός πρόεδρος εξέφρασε την ικανοποίησή του από την απόφαση του δικαστηρίου, δηλώνοντας ότι «θα συνεχίσει να κοιτά προς το μέλλον» καθώς και ότι τώρα προτεραιότητα έχουν τα δύο του παιδιά, τα οποία μετά από καιρό «θα δουν τον πατέρα τους κάπως ανακουφισμένο».
Σύμφωνα με την αιτιολογία της αθωωτικής απόφασης, όπως την παρουσίασε ο προεδρεύων δικαστής Φρανκ Ρόζενοφ, στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για την τέλεση ποινικών αδικημάτων. Eιδικότερα ο δικαστής Ρόζενοφ τόνισε ότι το δικαστήριο δεν μπόρεσε να εξακριβώσει εάν το ποσό των 720 ευρώ για τη διαμονή στο Μόναχο αποτελούσε προϊόν δωροδοκίας. Μάλιστα το δικαστήριο προχώρησε και στην επιδίκαση αποζημίωσης στον πρώην πρόεδρο για τις υλικές ζημίες που υπέστη από τις αστυνομικές έρευνες που έγιναν στο σπίτι του.
Την ίδια στιγμή η εισαγγελία Ανοβέρου που είχε κινήσει την ποινική διαδικασία σε βάρος του πρώην προέδρου ανέφερε ότι «θα εξετάσει προσεκτικά τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση και κατόπιν θα αποφασίσει πώς θα αντιδράσει». Σύμφωνα με το Γενικό Εισαγγελέα Φρανκ Λίτιγκ η απόφαση της εισαγγελίας για το αν θα ασκήσει έφεση κατά της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης αναμένεται την επόμενη εβδομάδα.
Ας σημειωθεί ότι η «υπόθεση Βουλφ» απασχόλησε έντονα καθ΄ όλη τη διάρκεια της τελευταίας διετίας τα γερμανικά ΜΜΕ, πολλά εκ των οποίων κράτησαν εξαρχής μία έντονα επικριτική και απαξιωτική στάση απέναντι στο πρόσωπο του Κρίστιαν Βουλφ. Πρόκειται για την πρώτη φορά που γερμανός Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραπέμπεται στην τακτική δικαιοσύνη για φερόμενα ποινικά αδικήματα.
Γερμανικό δικαστήριο απάλλαξε τον πρόεδρο Κρίστιαν Βουλφ, ο οποίος κατηγορείτο ότι επέτρεψε σε έναν φίλο του, κινηματογραφικό παραγωγό, να πληρώσει περίπου 700 ευρώ σε έξοδα για τη διαμονή του σε ξενοδοχείο και για άλλες δαπάνες κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ μπίρας Oktoberfest το 2008 όταν ήταν ακόμη πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας, ολοκληρώνοντας έτσι την πρώτη μεταπολεμική δίκη πρώην προέδρου στα χρονικά της χώρας.
Ο 54χρονος Βουλφ, ο οποίος κάποτε εθεωρείτο μελλοντικός καγκελάριος, παρέμεινε μόλις 20 μήνες στην προεδρία προτού παραιτηθεί το 2012 με αφορμή τις σε βάρος του κατηγορίες για παθητική δωροδοκία δύο χρόνια προτού διοριστεί κατ’ ουσίαν από τη συντηρητική σύμμαχό του Άγγελα Μέρκελ.
Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν σάλο στη χώρα. Οι πρόεδροι στη Γερμανία έχουν περιορισμένη εξουσία, αλλά οφείλουν να θεωρούνται “υποδείγματα ηθικής” για τους πολίτες απέχοντας από σκάνδαλα.
Οι εισαγγελείς υποστήριξαν ότι ο Βουλφ επέτρεψε στον φίλο του Ντέιβιντ Γκρένεβολντ να καλύψει τμήμα των εξόδων από την επίσκεψή του στο φεστιβάλ του Μονάχου που αφορούσαν τη διαμονή του στο ξενοδοχείο και κάποια γεύματα.
Το σκάνδαλο έφερε σε δύσκολη θέση την καγκελάριο Μέρκελ, καθώς ο Βουλφ ήταν προσωπική της επιλογή για την προεδρία το 2010.
Το εξαιρετικό πολιτικό site nachdenkseiten.de, βασιζόμενο σε μελέτη του ιδρύματος Otto Brenner με τον τίτλο «Bild και Βουλφ, οι καλύτεροι συνεργάτες», έχει δημοσιεύσει μια αρκετά πειστική εξήγηση για το τι συνέβη. Η Bild, που διαφήμιζε το προεδρικό ζεύγος και επωφελούνταν από τη λάμψη του, όταν έμαθε ότι το Spiegel και το Stern ερευνούν την υπόθεση του δανείου και ότι ετοιμάζονται να δημοσιοποιήσουν τα τυχόν ευρήματά τους, κατάλαβε ότι θα πληγεί και η ίδια. Αν ο ευνοούμενός της ξαφνικά σπιλωνόταν, θα γινόταν και η ίδια θύμα. Ετσι έσπευσε να τον αποκαθηλώσει πρώτη. Στην αρχή, αντί να κάνει η ίδια τις αποκαλύψεις, παρέπεμπε στις έρευνες των άλλων και τροφοδοτούσε με πληροφορίες, αληθινές ή μη, τους ανταγωνιστές, οι οποίοι με τη σειρά τους της έδιναν τα εύσημα για την ερευνητική της δημοσιογραφία. Μόνο όταν η Bild βεβαιώθηκε ότι θα βγει νικήτρια, πέρασε στην απευθείας επίθεση με το δημοσίευμα για τις διακοπές στο νησί Ζιλτ. Οπως έγραψε το γερμανικό περιοδικό Cicero, «ποτέ άλλοτε ένας πολιτικός δεν κυνηγήθηκε τόσο ανηλεώς από τα μίντια όσο ο πρώην πρόεδρος, ποτέ άλλοτε ένα μέλος της πολιτικής τάξης δεν ξεγυμνώθηκε πάνω στη σκηνή κατόπιν συνεργασίας των μίντια και της Δικαιοσύνης, ποτέ άλλοτε δεν διακινήθηκαν τόσο προσωπικές λεπτομέρειες κάτω από το φως των προβολέων».
Τον Μάιο του 2012, μάλιστα, η Bild κέρδισε για τις έρευνές της στην υπόθεση Βουλφ το Χένρι Νάνεν, το σημαντικότερο βραβείο για την ερευνητική δημοσιογραφία στη Γερμανία. Μέχρι και το Spiegel έγραψε ότι ο μακαρίτης Χένρι Νάνεν, από τα σύννεφα όπου βρίσκεται, θα απορεί με αυτήν τη βράβευση. Την τιμή της γερμανικής δημοσιογραφίας είχαν σώσει τότε οι δημοσιογράφοι της Sueddeutsche Zeitung, επίσης βραβευμένοι, που αρνήθηκαν να παραλάβουν το βραβείο μαζί με την Bild. Ο Κρίστιαν Βουλφ, πάντως, δεν σώθηκε. Εξέπεσε του αξιώματός του και χώρισε με τη γυναίκα του. Δεν είναι άμοιρος ευθυνών, κι ας είπε στην παρουσίαση του βιβλίου του στο Βερολίνο ότι ήταν λάθος του που παραιτήθηκε και ότι παραμένει κατάλληλος για πρόεδρος. Οι σχέσεις με πλούσιους φίλους, τα πολυτελή ταξίδια, η ικανοποίηση των φιλοδοξιών της συζύγου του για μεγάλη ζωή δεν συνάδουν με το αξίωμα του Γερμανού προέδρου. Και μόνο το ότι επέτρεψε στον εαυτό του να τηλεφωνήσει στον διευθυντή της Bild και αναφέρθηκε σε «ρήξη», αποδεικνύει ότι προφανώς υπήρχε σχέση η οποία κινδύνευε να διαρραγεί. Γι’ αυτό και η FAZ θέτει το ερώτημα «Γιατί πέφτει ένας πρόεδρος;». «Για την άνοδο και την πτώση του ευθύνονται μόνο οι άλλοι. Το πόσο πολύ η υπόθεσή του σχετίζεται με το τι είναι ο ίδιος ακόμη δεν μπορεί να το αναγνωρίσει», γράφει η εφημερίδα και συνεχίζει: «Μπορεί πράγματι να σου βάλουν τρικλοποδιά και να πέσεις. Αν δεν καταφέρεις να σηκωθείς όμως, δεν φταίει το πόδι που έβαλε την τρικλοποδιά…»