06 Nov ΑΜΑΛ ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΕΧΝΗ
Τον τελευταίο καιρό τα πολιτιστικά δρώμενα απολαμβάνουν μεγάλης δημοσιότητας.
Η Αμάλ και η Ακρόπολη
Η Αμφίπολη και η κ. Περιστέρη
Η κ. Καφέση και οι λοιποί και η σύγχρονη τέχνη στο παλαιό ΦΙΞ
οι καιροί είναι ιδιαίτερα χαλεποί για τέτοια προβλήματα ιδίως όταν αναδεικνύουν το σκοπό του πολιτισμού σε καιρούς οδύνης.
Προβολή για εθνικά αιτήματα η ΑΜΑΛ και η ΑΜΦΙΠΟΛΗ, φασαρία δημοσιότητα έλλειψη σεμνότητας
Γρίνια και μιζέρια το ΦΙΞ (έτσι το ξέραμε και έτσι το ζήσαμε μέσα από τη νομολογία του ΣτΕ) που ετοιμάσθηκε πλέον και ζει τη δική του ιστορία.
Δεν θα πώ τίποτε για το Μέγαρο Μουσικής… ο νοών νοείτο.
Θα επισημάνω όμως οτι στο φαληρικό δέλτα τα έργα προχωρούν δυναμικά και χωρίς θόρυβο.
Η πολιτιστική μας πολιτική διαμορφώνει μια ταυτότητα πολιτών με αλλοιωμένο παρελθόν και ανύπαρκτο παρόν.
Η σύγχρονη τέχνη που τόσο σιωπά δείχνει την απουσία σύγχρονης εθνικής συνείδηση και περιφάνειας προς δόξα των αυταρχικών πεποιθήσεων.
Η πολιτιστική κληρονομιά τω αρχαίων κείται στο υπέδαφος και αναζητά αναβίωση μέσω κάποιων που δεν γνωρίζουν ποιοί είναι, τι θέλουν και αν αξίζει τον κόπο.
Αν το μουσείο σύγχρονης τέχνης λειτουργήσει άμεσα έστω και χωρίς τις συλλογές των αναζητούντων δόξα και προβολή δι’αυτού θα σημάνει το ξεκίνημα για μια νέα ταυτότητα που ευτυχώς και υπάρχει και είναι σημαντική.
Το ότι δεν την αντιλαμβάνεται η εξουσία δεν σημαίνει άλλωστε ότι δεν υφίσταται.
