θυμάμαι

θυμάμαι

Ημουν τόσος δα σκυλάκος όταν ξεκίνησε η ιστορία του χρυσού της Χαλκιδικής το 2003. Ο κ. Κουρουπλής (μακαρίτης πιά και αυτός) πήρε μάλιστα τα αδελφάκια μου τα δυό καθώς ζήλεψε τη χαρά σου και τα είχε στη Μεθώνη. Ο Γιώργος ο ξανθός οδηγός με κρατούσε έξω από το γραφείο του Υπουργού να προλάβεις να βγάλεις από τις στοές τους κλεισμένους ανθρώπους, όπως μου είχες πει τότε. Ο Παναγιώτης ήταν ακόμη παιδί.  Ο πελάτης σου έπρεπε να προλάβει κάτι σαν μοιραίο… Κόσμος πήγαινε και ερχόταν και εγώ σε περίμενα καλοκαίρι να πάμε βόλτα στη θάλασσα. Υπομονετικά σε περίμενα όπως μόνον οι σκύλοι ξέρουν. Περίμενα από έξω τόσο καιρό και όταν ήρθες είπες ότι οι άνθρωποι θα βγούν από τις στοές και ότι θα δουλέψουν. Οτι ο πελάτης σου θα τους βοηθούσε μαζύ με τον υπουργό.

Εγώ έφυγα πέρσυ για τον παράδεισο των σκύλων. Στο μεταξύ πολλά είχαν αλλάξει.

12 χρόνια ζουν τα λυκόσκυλα περίπου. Ακόμη δεν είχες ξεμπερδέψει με αυτή την ιστορία. Δικαστήρια, καυγάδες, λεφτά, μέτοχοι ρουμάνοι, άγγλοι, έλληνες, καναδοί, (τον θυμάσαι αλήθεια τον κ. Ivany που παίζαμε?), συμφέροντα, ρύπανση, οικολόγοι, οι εργαζόμενοι στο δρόμο ευτυχώς όχι στις στοές αλλά σε σκηνές. Δύο χρόνια μου είχες πει και όλα θα στρώναν. Αλλά πέρασαν δώδεκα και ακόμη τίποτε. Θυμάμαι τότε στις Σκουριές που ο κ. Θεοδωρακόπουλος και ο κ. Περαντώνης μας έδειχναν τα μέρη, τότε που τρέχαμε για τα σπίτια του κόσμου… Είχαν και κάτι αδέσποτα μικρά στο Στρατώνι. Ο κ. Πέτρος τα φρόντιζε μου έλεγες πάντα.

Πόσα θυμάμαι αλήθεια σε μια σκυλίσια ζωή…πόσους ανθρώπους, νόμους, χαρτιά και ανάσες που χάθηκαν νομίζοντας πώς είναι μόνον “δυό χρονάκια”… Τώρα το δικαστήριο βγάζει αποφάσεις ακόμη. Και πάλι κανείς δεν ξέρει αν θα ξεμυτήσουν οι φίλοι μας από τις στοές… Οχι βέβαια εκείνες τις στοές που ήμουν μικρός αλλά τις άλλες. Τις στοές που κρύβουν μυστικά και ψέμματα. Που κρύβουν αδιέξοδα και πολιτική.

Αστα κυρά μου! ο δικηγορόσκυλος είναι δύσκολη δουλειά και δεν ταιριάζει σε λυκόσκυλα που ζουν δώδεκα χρόνια. Η δικαιοσύνη έξω από τις στοές είναι αγώνας πολλών αιώνων και ο χρόνος δεν συνταιριάζει με τη δικαιοσύνη που αναζητάς και εσύ σα δικηγόρος, και οι πελάτες σου και οι άνθρωποι που ήταν στις στοές.

Αυτό να κοιτάξεις να λύσεις όσο σε περιμένω στην πόρτα. Μπορείς? μετά θα πάμε τη βόλτα στη θάλασσα που λέγαμε!