07 Mar ο διάλογος για το σύμφωνο συμβίωσης συνεχίζεται
Η συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης καλά κρατεί! Μητροπολίτες, μετά τους τέκτονες περιέλαβαν και τους ομοφυλόφιλους, διεκδικώντας ένα καθημερινό ρόλο στα πολιτικά και τα δικαστικά δρώμενα για ζητήματα που μόνον πνευματικού ενδιαφέροντος δεν θα έλεγε κανείς.
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) προσέφυγαν οι Ιερές Μητροπόλεις Πειραιώς, Κυθήρων και Γόρτυνος, οι Μητροπολίτες των τριών αυτών Μητροπόλεων, Σεραφείμ Μεντζελόπουλος, Σεραφείμ Στεργιούλης και Ιερεμίας Φούντας αντίστοιχα, καθώς και ο αρχιμανδρίτης Σαράντος Σαράντου, τρεις πρωτοπρεσβύτεροι, μια μοναχή, η «Εστία Πατερικών Μελετών», δυο δικηγόροι και 21 πολίτες.
Όλοι στρέφονται κατά του νόμου 4356/2015 που επέκτεινε το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια και ζητούν να ακυρωθεί ο επίμαχος νόμος ως αντισυνταγματικός και αντίθετος στον Αστικό Κώδικα (οικογενειακό δίκαιο και χρηστά ήθη), όπως επίσης ζητούν η προσφυγή τους να εισαχθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ με αφορμή απετέλεσε την απόφαση του υπουργού Εσωτερικών με την οποία καθορίζεται ο τρόπος εγγραφής στα ληξιαρχεία των συμφώνων ελεύθερης συμβίωσης ομοφυλοφίλων ζευγαριών. Επίσης, στην ίδια απόφαση υπάρχουν – όπως αναφέρουν στην προσφυγή τους – κατά κυνική και σκανδαλώδη πρόκληση του κοινού περί ηθικής και θρησκεία αισθήματος, υποδείγματα,της ληξιαρχικής πράξης «συμφώνου συμβίωσης με θρήσκευμα».
Πιό συγκεκριμένα κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες, αναφέρουν ότι η καθιέρωση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ομοφυλοφίλων ζευγαριών, προσβάλλει τα κρατούντα στην Ελλάδα χρηστά ήθη, όπως αυτά καταγράφονται στο άρθρο 5 του Συντάγματος. Σύμφωνα με το επίμαχο άρθρο 5 του Συντάγματος, η ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας, κάθε άλλο παρά απεριόριστος είναι, αλλά υπόκειται στην υποχρέωση σεβασμού των χρηστών ηθών.
Ακόμη, οι Μητροπολίτες υποστηρίζουν ότι τα χρηστά ήθη συνιστούν νόμιμο συνταγματικό περιορισμό, περιορισμό εμποδίων και φραγμών στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, και προσθέτουν ότι ως χρηστά ήθη, νοείται η γενική και κοινή περί ηθικής αντίληψη του μέσου χρηστού και εχέφρονος ανθρώπου σε δεδομένο τόπο και χρόνο. Η παραβίαση των χρηστών ηθών συνδέεται και την προστασίας της οικογένειας όπως αυτή περιγράφεται στο Σύνταγμα και το οικογενειακό δίκαιο (Αστικός Κώδικας).
Επίσης, αναφέρουν ότι η ελληνική κοινωνία δεν αποδέχεται την ύπαρξη οικογενειακών σχέσεων μεταξύ συμβιούντων προσώπων ανηκόντων στο ίδιο φύλο, αλλά ούτε δέχεται την θεσμοθέτηση της νομικής εξισώσεως του συμφώνου συμβιώσεως μεταξύ ομοφυλοφίλων προσώπων, με την εν γάμω οικογένεια.
Στην προσφυγή τους υπογραμμίζουν ότι η καθιέρωση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ομοφυλοφίλων ζευγαριών, προσβάλει τα κρατούντα στην Ελλάδα χρηστά ήθη, όπως αυτά καταγράφονται στο άρθρο 5 του Συντάγματος.
“Η ελληνική κοινωνία δεν αποδέχεται την ύπαρξη οικογενειακών σχέσεων μεταξύ συμβιούντων προσώπων ανηκόντων στο ίδιο φύλο, αλλά ούτε δέχεται την θεσμοθέτηση της νομικής εξισώσεως με την εν γάμω οικογένεια του συμφώνου συμβιώσεως μεταξύ ομοφυλοφίλων προσώπων” αναφέρουν και προσθέτουν ότι “η δημοσιοποίηση μιας ομοφυλοφιλικής σχέσης, λόγω των επίμαχων νομοθετικών διατάξεων, θα ισοδυναμεί για τον μέσο γονέα και τους εξ αίματος συγγενή των συμβιούντων ομοφυλοφίλων, που θα συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης, με ένα ιδιότυπο καταναγκαστικό κοινωνικό στιγματισμό από την πλευρά του νομοθέτη, που θα επιτείνει σημαντικά τα αισθήματα θλίψης και αισχύνης των γονέων και των άλλων εξ αίματος συγγενών των ατόμων που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων”.
Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε εκ πρώτης όψεως το έννομο συμφέρον των μητροπολιτών για τον τρόπο εγγραφής στα ληξιαρχεία του συμφώνου συμβίωσης, απόφαση η οποία αφορά κυρίως διοικητικά ζητήματα και όχι αυτό καθ’εαυτό το θέσμό. Αλλά οι νομικοί παραστάτες των μητροπολιτών θα ξέρουν καλύτερα!
